Kategori:

Güncel Gelişmeler

1 SIRA NO’LU ELEKTRONİK DEFTER GENEL TEBLİĞİ’NDE DEĞİŞİKLİK YAPAN 5 SIRA NO’LU TEBLİĞ YAYINLANMIŞTIR

Vergi PLATFORMU Kasım 8, 2024

1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 5 Sıra No’lu Tebliğ, 08 Kasım 2024 tarihli ve 32716 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.

Yapılan değişiklikler başlıklar halinde aşağıdaki gibidir:

A- Bilanço Esasına Göre Defter Tutan Mükellefler e-Defter Uygulamasına Dahil Olmak Zorundadır.

E-defter uygulamasına dahil olmaları zorunlu olan mükellefler 1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 3.2.1. bölümünde sayılmıştır. 5 Sıra No’lu Tebliği’n 1. maddesiyle bilanço esasına göre defter tutmak zorunda olan mükellefler ile ihtiyari olarak bilanço esasına göre defter tutmayı tercih eden mükelleflerin de 01 Ocak 2025 tarihinden itibaren e-defter uygulamasına geçmeleri zorunlu kılınmıştır. İlgili maddenin son hali aşağıdaki gibidir:

“3.2. e-Defter Uygulamasına Dahil Olma Zorunluluğu

3.2.1. Aşağıda sayılan mükelleflerin e-Defter uygulamasına dâhil olmaları zorunludur.

1- e-Fatura uygulamasına geçiş zorunluluğu bulunan mükellefler.

2- Türk Ticaret Kanunu’nun 397’nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca bağımsız denetime tabi olan şirketler.

3. Bilanço esasına göre defter tutmak zorunda olan mükellefler ile ihtiyari olarak bilanço esasına göre defter tutmayı tercih eden mükellefler”

B- E-defter Zorunluluğu Kapsamına Girmeyenler ile İlgili Hüküm Kaldırılmıştır.

E-defter zorunluluğunun kapsamının genişletilmesiyle, ihtiyaç kalmadığı için 1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 3.2.4. numaralı fıkrası, 01 Ocak 2025 tarihinden geçerli olmak üzere, yürürlükten kaldırılmıştır. Yürürlükten kalkan hüküm aşağıdaki gibidir:

“3.2.4. Bu Tebliğ ile belirlenen zorunluluk kapsamına girmeyenlerden 17/12/2017 tarihli ve 30273 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği (Sıra No: 486) ile usul ve esasları belirlenen Defter Beyan Sistemi kapsamı dışında kalan mükelleflerin de istemeleri halinde e-Defter uygulamasına dâhil olması mümkündür. e-Defter uygulamasına isteğe bağlı olarak dâhil olanlar, başvurularını izleyen ayın başından itibaren defterlerini eDefter olarak tutabilirler.”

C- E-Defter Tutma Zorunluluğu Olan Mükelleflerle İlgili Olarak 1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 3.2.6. Fıkrasına 3 Numaralı Bent Eklenmiştir.

5 Sıra No’lu Tebliğin 3. maddesi ile eklenen bent sonrasında söz konusu maddenin son hali aşağıdaki gibidir:

“3.2.6. e-Defter uygulamasına dâhil olma zorunluluğu bulunan mükelleflerden;

1- e-Fatura uygulamasına geçiş zorunluluğu bulunan mükellefler, e-Fatura uygulamasına geçiş süresi içinde (e-Fatura uygulamasına yıl içinde zorunlu olarak geçen mükellefler bakımından izleyen yılın başından itibaren),

2- Bu Tebliğ yayım tarihi itibarıyla Türk Ticaret Kanunu’nun 397’nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca bağımsız denetime tabi olan şirketler 1/1/2020 tarihinden itibaren, 2020 ve müteakip yıllarda bağımsız denetime tabi olma şartlarını sağlayan mükellefler ise şartların sağlandığı yılı takip eden yılın başından itibaren,

3- 1/1/2025 tarihinden (bu tarih dâhil) itibaren bilanço esasına göre defter tutmak zorunda olan mükellefler ile bu tarihten itibaren (bu tarih dâhil) ihtiyari olarak bilanço esasına göre defter tutmayı tercih eden mükellefler 1/1/2025 tarihinden (bu tarih dâhil) itibaren (Vergi Usul Kanunu’nun 174’üncü maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında kendisine özel hesap dönemi tayin edilenler 2025 yılı içinde başlayan hesap dönemi başından itibaren), 1/1/2025 tarihinden itibaren (bu tarih dâhil) yeni işe başlayan, yeniden işe başlayan, sınıf değiştiren, yeni bir mükellefiyete giren ve vergi muafiyeti kalkan mükelleflerden ihtiyari ya da zorunlu olarak bilanço esasına göre defter tutacaklar işe başlama, sınıf değiştirme, yeni mükellefiyete girme ve muaflıktan çıkma tarihinden itibaren,

e-Defter uygulamasına geçmek ve edefter.gov.tr adresinde format ve standardı belirlenen defterleri e-Defter olarak tutmak zorundadırlar.”

D- E-Defter Oluşturma ve İmzalama Süreleri yeniden Düzenlenmiştir.

1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 4.3.4. numaralı fıkrasında düzenlenen e-defterlerin imzalanma ve onaylanma süreleri yeniden düzenlenmiştir. Düzenlemenin son hali aşağıdaki gibidir:

“4.3.4. Uygulamadan yararlananlar tarafından aylık dönemler halinde oluşturulacak e-Defter ve berat dosyalarının;

1- Gelir vergisi mükelleflerinde ilgili olduğu ayı takip eden dördüncü ayın 10’uncu günü sonuna kadar, diğer mükelleflerde ilgili olduğu ayı takip eden dördüncü ayın 14’üncü günü sonuna kadar,

2- Hesap dönemlerinin son ayına ait olduğu durumlarda, e-Defter ve berat dosyalarının gelir vergisi mükelleflerinde gelir vergisi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 10’uncu günü sonuna kadar, diğer mükelleflerde kurumlar vergisi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 14’üncü günü sonuna kadar,

oluşturulması, NES veya Mali Mühürle zaman damgalı imzalanması/onaylanması ve bu defter ve berat dosyalarının e-Defter uygulamasına yüklenmesi suretiyle berat dosyalarının Başkanlıkça onaylı halinin alınması zorunludur.

Dileyen mükellefler, her hesap dönemine ilişkin ilk ayda (hesap dönemi içinde işe başlayanlarda işe başlanılan ayda), tercihlerini e-Defter uygulaması aracılığıyla elektronik ortamda bildirmeleri şartıyla, her bir geçici vergi döneminin aylarına ait e-Defter ve berat dosyalarını her ay için ayrı ayrı olmak üzere, gelir vergisi mükellefleri için ilgili olduğu geçici vergi dönemine ilişkin gelir geçici vergi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 10’uncu günü sonuna kadar, diğer mükellefler için kurum geçici vergi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 14’üncü günü sonuna kadar (hesap döneminin üçüncü geçici vergi dönemini takip eden üç ayına ilişkin ayların defter ve berat dosyalarının gelir vergisi mükelleflerinde gelir vergisi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 10’uncu günü sonuna kadar, diğer mükelleflerde ise kurumlar vergisi beyannamesinin verileceği ayı takip eden ayın 14’üncü günü sonuna kadar) oluşturma, NES veya Mali Mühürle imzalama/onaylama ve defter ve berat dosyalarını e-Defter uygulamasına yükleyerek berat dosyalarının Başkanlıkça onaylı halini alma imkânından da yararlanabilirler. Tercihlerini belirtilen süre içinde bildirmeyen mükellefler hakkında bu fıkranın 1 ve 2 numaralı bentlerinde belirtilen tarihler esas alınır. Ayrıca yapılan tercih, tercih bildirim süresi içinde yapılan değişiklikler hariç olmak üzere, müteakip hesap dönemlerine ait tüm aylar için geçerlidir. Tercihini geçici vergi dönemi bazında yapan mükelleflerden, defter ve berat dosyalarına ilişkin işlemlerini belirtilen sürede gerçekleştirmeyenler hakkında cezai müeyyidelerin tayininde her bir ay, ayrı ayrı dikkate alınır.

Bu fıkrada yer alan açıklamalar çerçevesinde defter ve berat dosyalarını oluşturma, NES veya Mali Mühürle imzalama/onaylama ve Başkanlık onaylı berat dosyalarını alma süreleri aşağıdaki tabloda belirtilmektedir. Özel hesap dönemini kullanan mükellefler, tabloda yer alan bilgileri, hesap dönemlerinin başlangıç ve bitiş aylarına uygun olarak dikkate alacaklardır.

E- E-Defter ile İlgili Belirlenen Hususlara Aykırı Davranılması Halinde Uygulanacak Ceza Hükümleri Değiştirilmiştir.

1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 6.5. ve 6.6. fıkraları değiştirilmiştir. Düzenlemenin son hali aşağıdaki gibidir:

“6.5. Uyumluluk testini geçen yazılımların gerekli şartları sürekli olarak taşımaları için bu yazılımların üreticilerinin ve kullanıcılarının gerekli önlemleri almaları zorunludur.

6.6. Elektronik defter ve kayıtların oluşturulması, kaydedilmesi, imzalanması/onaylanması, iletilmesi ve saklanması ile bunlara ilişkin sistem ve yazılım gereksinimleri hususlarında ilgili kanun, tebliğ ve yayımlanan kılavuzlarda belirlenen usul ve esaslar ile Başkanlık veya Genel Müdürlükçe belirlenen hususlara aykırı davrandığı tespit edilen uyumlu yazılım firmalarına Vergi Usul Kanununun ilgili ceza hükümleri tatbik olunur. Ayrıca söz konusu uyumlu yazılım firmalarına münasip bir süre verilerek bahse konu eksikliklerin giderilmesi istenir. Verilen süre içerisinde söz konusu eksiklikleri gidermeyen uyumlu yazılım firmaları ile giderilmesi istenen eksikliği aynı takvim yılı içerisinde birden fazla kez tespit edilenlerin yazılım uyumluluk onayları Başkanlık tarafından iptal edilebilir. Onayları iptal edilen uyumlu yazılım firmalarının, tekrar yazılım uyumluluk onayı başvurusunda bulunması durumunda bu başvuruları, onaylarının iptal edildiği tarihten itibaren bir yıl geçmeden değerlendirmeye alınmaz.”

F- E-Defterler ile İlgili Standart ve Kuralların Duyurusuyla İlgili Hükümde Değişiklik Yapılmıştır.

1 Sıra No’lu Elektronik Defter Genel Tebliği’nin 7.8. fıkrası değiştirilmiştir. Düzenlemenin son hali aşağıdaki gibidir:

“7.8. Elektronik ortamda oluşturulması, kaydedilmesi, imzalanması/onaylanması, muhafazası, saklanması ve ibrazına izin verilen defterler ile defterlerle ilişkili muhasebe fişlerinin ve berat dosyalarının elektronik ortamda oluşturulması, kaydedilmesi, imzalanması/onaylanması, muhafazası, saklanması ve ibrazına ilişkin standartlar, teknik ve uygulama kılavuzları ile e-Defter uygulamasına ilişkin diğer kurallar edefter.gov.tr adresinde duyurulur.”

Kasım 8, 2024 0 yorum

GELİR VERGİSİ KANUNU’NUN GEÇİCİ 67. MADDESİNDEKİ TEVKİFAT ORANLARI DEĞİŞTİRİLMİŞTİR

Vergi PLATFORMU Kasım 4, 2024

01.11.2024 tarihli ve 32709 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 31.10.2024 tarihli ve 9075 sayılı Cumhurbaşkanı Kararı ile Gelir Vergisi Kanunu’nun (GVK’nın) geçici 67. maddesindeki bazı tevkifat oranları değiştirilmiştir.

Yapılan düzenleme ile 2006/10731 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın (BKK’nın) eki Kararda yer alan tevkifat oranlarının bir kısmı değiştirilmiş, 31.10.2024 tarihi ibaresi de 31.01.2025 olarak değiştirilmiştir.

2006/10731 sayılı BKK’nın değişikliğe tabi tutulan 1., geçici 2., geçici 3., geçici 4. ve geçici 5. maddelerin son hali aşağıdaki gibidir (değişiklikler sarı renk ile işaretlenmiştir):

“Madde 1)

d) Bankalar arası mevduat ile aracı kurumların borsa para piyasasında değerlendirdikleri kendilerine ait paralarına yürütülen faizler hariç olmak üzere, Gelir Vergisi Kanunu’nun 75’inci maddesinin ikinci fıkrasının (7) ve (12) numaralı bentlerinde yazılı menkul sermaye iratlarından,

…

2) Mevduat faizlerinden;

i) Vadesiz ve ihbarlı hesaplar ile 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli hesaplarda %15,

ii) 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli hesaplarda %12,

iii) 1 yıldan uzun vadeli hesaplarda %10,

iv) Enflasyon oranına bağlı olarak değişken faiz oranı uygulanan 1 yıldan uzun vadeli hesaplarda % 0,

v) Kur korumalı vadeli mevduat hesapları ile döviz tevdiat hesaplarından dönüşüm kuru üzerinden Türk lirasına çevrilen mevduat hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dâhil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli olanlarda % 7,5, 1 yıldan uzun vadeli olanlarda % 5,

vi) Altın cinsinden mevduat hesaplarından dönüşüm fiyatı üzerinden Türk lirasına çevrilen mevduat hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dâhil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli olanlarda % 7,5.

3) Katılım bankaları tarafından katılma hesabı karşılığında ödenen kar paylarından;

i) Vadesiz, ihbarlı ve özel cari hesaplar ile 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli hesaplarda %15,

ii) 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli hesaplarda %12,

iii) 1 yıldan uzun vadeli hesaplarda %10,

iv) Kur korumalı vadeli katılma hesapları ile döviz cinsinden katılım fonu hesaplarından dönüşüm kuru üzerinden Türk lirasına çevrilen katılma hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dâhil) vadeli olanlarda %10, 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli olanlarda % 7,5, 1 yıldan uzun vadeli olanlarda % 5,

v) Altın cinsinden katılım fonu hesaplarından dönüşüm fiyatı üzerinden Türk lirasına çevrilen katılma hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli olanlarda % 7,5.”

Geçici Madde 2) 31/1/2025 tarihine kadar (bu tarih dâhil) vadesiz ve özel cari hesaplara ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih ile 31/1/2025 tarihleri arasında (bu tarih dahil) açılan veya vadesi bu tarihler arasında yenilenen hesaplara ödenecek faizler ve kar paylarına, bu kararın 1 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinin (2) ve (3) numaralı alt bentlerinde yer alan oranlar aşağıdaki şekilde uygulanır.

2) Mevduat faizlerinden;

i) Vadesiz ve ihbarlı hesaplar ile 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli hesaplarda %10,

ii) 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli hesaplarda %7,5,

iii)1 yıldan uzun vadeli hesaplarda %5,

iv) Enflasyon oranına bağlı olarak değişken faiz oranı uygulanan 1 yıldan uzun vadeli hesaplarda % 0,

v) Kur korumalı vadeli mevduat hesapları ile döviz tevdiat hesaplarından dönüşüm kuru üzerinden Türk lirasına çevrilen mevduat hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dâhil) vadeli olanlarda %7,5, 1 yıldan uzun vadeli olanlarda %5,

3) Katılım bankaları tarafından katılma hesabı karşılığında ödenen kar paylarından;

i) Vadesiz, ihbarlı ve özel cari hesaplar ile 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli hesaplarda %10,

ii) 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli hesaplarda %7,5,

iii) 1 yıldan uzun vadeli hesaplarda %5,

iv) Kur korumalı vadeli katılma hesapları ile döviz cinsinden katılım fonu hesaplarından dönüşüm kuru üzerinden Türk lirasına çevrilen katılma hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dahil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli olanlarda % 7,5, 1 yıldan uzun vadeli olanlarda %5,

v) Altın cinsinden katılım fonu hesaplarından dönüşüm fiyatı üzerinden Türk lirasına çevrilen katılma hesaplarından; 6 aya kadar (6 ay dâhil) vadeli olanlarda % 10, 1 yıla kadar (1 yıl dahil) vadeli olanlarda % 7,5.

Geçici Madde 3) (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih ile 31/1/2025 tarihi (bu tarih dahil) arasında iktisap edilen, bankalar tarafından ihraç edilen tahvil ve bonolardan elde edilen gelir ve kazançlar ile fon kullanıcısının bu bankalar olduğu varlık kiralama şirketleri tarafından ihraç edilen kira sertifikalarından elde edilen gelir ve kazançlara bu Kararın 1 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) ve (3) numaralı alt bentleri ile (ç) bendinde yer alan oranlar aşağıdaki şekilde uygulanır.

i) Vadesi 6 aya kadar (6 ay dahil) olanlara sağlanan gelirlerden %10,

ii) Vadesi 1 yıla kadar (1 yıl dahil) olanlara sağlanan gelirlerden %7,5,

iii) Vadesi 1 yıldan uzun olanlara sağlanan gelirlerden %5,

iv) 6 aydan az süreyle (6 ay dahil) elde tutulanların elden çıkarılmasından doğan kazançlardan %10,

v) 1 yıldan az süreyle (1 yıl dahil) elde tutulanların elden çıkarılmasından doğan kazançlardan %7,5,

vi) 1 yıldan fazla süreyle elde tutulanların elden çıkarılmasından doğan kazançlardan %5

Geçici Madde 4) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih ile 31/1/2025 tarihi (bu tarih dahil) arasında iktisap edilen, Hazine ve Maliye Bakanlığınca ihraç edilen Devlet tahvili ve Hazine bonolarından elde edilen gelir ve kazançlar ile 4749 sayılı Kamu Finansmanı ve Borç Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanun uyarınca kurulan varlık kiralama şirketleri tarafından ihraç edilen kira sertifikalarından elde edilen gelir ve kazançlara, bu Kararın 1 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) ve (3) numaralı alt bentleri ile (ç) bendinde yer alan oranlar %0 uygulanır.

Geçici Madde 5) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih ile 31/1/2025 tarihi (bu tarih dahil) arasında iktisap edilen, 6362 sayılı Kanun kapsamında kurulan ipotek finansmanı kuruluşları (bu şirketlerin kurucusu olduğu varlık finansmanı fonları ve konut finansmanı fonları dahil) tarafından ihraç edilen varlığa dayalı menkul kıymetler, ipoteğe dayalı menkul kıymetler, ipotek teminatlı menkul kıymetler ve varlık teminatlı menkul kıymetlerden elde edilen gelir ve kazançlara 1 inci maddenin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) ve (3) numaralı alt bentleri ile (ç) bendinde yer alan oranlar %7,5 olarak uygulanır.”

Kasım 4, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler Katma Değer Vergisi Vergi

KATMA DEĞER VERGİSİ GENEL UYGULAMA TEBLİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR 52 SERİ NO’LU TEBLİĞ YAYINLANMIŞTIR

Vergi PLATFORMU Kasım 4, 2024

31 Ekim 2024 tarihli ve 32708 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 52 Seri No’lu KDV Tebliği ile getirilen düzenlemeler aşağıdaki gibidir:

A- Avukatlık Ücretlerin Vergilendirilmesine İlişkin Düzenleme:

52 seri No’lu KDV Tebliği ile avukatların davayı kazanan adına serbest meslek makbuzu düzenlemesine ilaveten vekalet ücretini davayı kaybeden ödemişse, serbest meslek makbuzunun davayı kaybeden adına düzenleneceği hükme bağlanmıştır. Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinin (I/B-4.) bölümünün son hali aşağıdaki gibidir:

“4. Avukatlık Ücretleri

Mahkemelerce hükmolunan avukatlık ücretlerinin davayı kazananlara ödenmesi KDV’nin konusuna girmez. Ancak bu paralardan sözleşmeleri gereği ücret karşılığı çalışanlar dışında kalan avukatlara intikal eden kısım, serbest meslek kazancı kapsamında vergiye tabi olur. Avukatlar aldıkları bu para için davayı kazanana serbest meslek makbuzu düzenler ve makbuzda alınan tutar üzerinden KDV hesaplayıp ayrıca gösterirler.

Öte yandan, mahkemelerce veya icra ve iflas müdürlüklerince karşı tarafa yükletilen, avukatlara ait olan ve serbest meslek kazancına dahil edilmesi gereken vekalet ücretlerinin davayı kaybeden tarafından doğrudan ya da icra ve iflas müdürlükleri aracılığıyla avukata ödendiği durumlarda serbest meslek makbuzunun davayı kaybeden adına düzenlenmesi gerekmektedir.

Mahkeme kararında “KDV hariç” şeklinde bir ifadenin yer almaması halinde, vekalet ücretinin KDV dâhil olduğu kabul edilir ve iç yüzde oranı uygulanmak suretiyle hesaplanan KDV, düzenlenen serbest meslek makbuzunda gösterilir.”

B- İade Taleplerindeki Tutar 10.000 TL’den 50.000 TL’ye Çıkarılmıştır.

KDV Genel Uygulama Tebliği’nin (I/C-2.1.5.2.1.), (I/C-2.1.5.2.2.), (II/A-1.1.4.1.2.), (II/A-1.1.4.2.2.2.), (II/A-1.2.4.2.), (II/A-2.3.1.), (II/A-3.4.2.), (II/A-4.4.2.), (II/A-5.11.2.), (II/A-8.13.2.), (II/A-9.8.2.), (II/B-1.5.1.), (II/B-1.5.2.), (II/B-1.5.3.1.1.), (II/B-1.5.3.1.2.1.), (II/B-1.5.3.1.2.2.), (II/B-1.5.3.2.), (II/B-2.4.1.), (II/B-3.4.2.), (II/B-4.4.1.), (II/B-5.7.2.), (II/B-6.4.1.), (II/B-7.5.2.), (II/B-8.3.2.), (II/B-9.2.2.), (II/B-10.5.2.), (II/B-11.5.2.), (II/B-12.6.2.), (II/B-13.4.2.), (II/B-14.5.2.), (II/B-15.4.4.), (II/B-16.4.2.), (II/B-17.4.2.), (II/C-1.3.1.), (II/C-1.3.2.), (II/C-2.3.2.), (II/Ç-1.3.2.), (II/Ç-2.5.2.), (II/E-1.3.2.), (II/E-2.4.1.2.), (II/E-3.4.2.), (II/E-4.4.2.), (II/E-5.4.2.), (II/E-7.4.2.), (II/E-7/A.5.2.), (II/E-8.4.2.), (II/E-9.5.2.), (II/E-10.4.2.), (II/E-11.5.2.), (II/E-12.4.2.), (III/B-3.2.1.), (III/B-3.2.4.), (III/B-3.2.5.) ve (III/B-3.4.3.) bölümleri ile Örnek hariç olmak üzere (III/B-3.3.) bölümünde yer alan “10.000 TL” ibareleri “50.000 TL” olarak değiştirilmiştir.

Söz konusu tutarlar KDV iadelerinde alacaklarının mahsubunu isteyen mükelleflerin mahsup talep tutarlarıyla alakalıdır. Değişiklik sonrası, yukarıdaki bölümlerde belirtilen 10.000 TL’lik sınır 50.000 TL’ye çıkarılmıştır.

C- KDV Genel Uygulama Tebliği’nin, “Deniz, Hava ve Demiryolu Taşıma Araçlarının Tesliminde, Tadil, Bakım ve Onarımında, İmal ve İnşasına İlişkin Alımlarda İstisna” Başlıklı (II/B-1) Bölümünün Kapsamı Ayrıntılı Olarak Yeniden Belirlenmiştir:

Yapılan düzenleme ile öncesinde “yat”, “yat faaliyetleri”, “yat işletmeciliği” kavramları, “gemi”, “deniz taşıma araçlarının işletilmesi” kavramlarıyla değiştirilmiştir. Ayrıca, uygulamaya ilişkin ayrıntılı açıklamalar yapılmış, ilave örnekler getirilmiştir. Yapılan başlıca değişiklikler aşağıdaki gibidir:

1. KDV Genel Uygulama Tebliği’nin, “Deniz, Hava ve Demiryolu Taşıma Araçlarının Tesliminde, Tadil, Bakım ve Onarımında, İmal ve İnşasına İlişkin Alımlarda İstisna” başlıklı (II/B-1) bölümünün “Araç ve Tesislerin Tesliminde İstisna” başlıklı (II/B-1-1) alt bölümünde yer alan örnekte değişiklik yapılmıştır.

Örnek, “Mimarlık faaliyetinde bulunan bir mükellefe yapılacak gemi tesliminde istisna uygulanamaz. Mükellefin gemiyi iktisaptan sonra kiraya vermesi de istisna şartlarının tekemmülü için yeterli değildir.”

şeklinde değiştirilmiş. Daha önce örnekte yer alan, “İstisna uygulanabilmesi için teslimin yapıldığı tarih itibarıyla yat kiralama faaliyetlerinin mükellefin asli iştigal konuları arasında yer alması ve sürekli olarak yapılması gerekir.” cümlesi örnekten çıkarılmıştır.

2. Aynı bölümde yer alan 4. paragraftan sonra gelen diğer örnekte, “yat işletmeciliği ile uğraşan” ibaresi “Deniz taşıma araçlarının işletilmesi faaliyetinde bulunan” olarak, “yat” ibaresi de “gemi” olarak değiştirilmiştir. Anılan örneğin son hali aşağıdaki gibidir:

“Örnek: Deniz taşıma araçlarının işletilmesi faaliyetinde bulunan mükellef (A), işletmesinde kullanmak amacıyla mükellef (B)’den bir gemi satın almaya karar vermiştir. (A), bağlı olduğu vergi dairesine başvurduğunda kendisine (EK:6A)’daki belge verilir. Vergi dairesince verilen istisna belgesinin bir örneğinin satıcı (B)’ye verilmesi üzerine (B), bu satış işleminde KDV uygulamaz.”

3. Anılan bölümde yer alan 8. paragrafı yürürlükten kaldırılmış ve aynı bölüme mevcut sekizinci paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiştir.

“3065 sayılı Kanunun (13/a) maddesinde düzenlenen istisna uygulamasının amacı, ülkenin deniz ve hava ticaret filosunun geliştirilmesinin teşviki ve dış rekabetin tahammül edebilecek duruma getirilmesi olup, bu amaca yönelik olarak istisna kapsamındaki araç ve tesisler aşağıda belirtilmiştir.

Yük ve/veya yolcu taşımaya elverişli deniz taşıma araçları kapsamına, tanker gemileri, kuru dökme yük gemileri, konteyner gemileri, Ro-Ro gemileri, kruvaziyer tipi yolcu gemileri, feribot, deniz otobüsü, balıkçı gemileri gibi araçlar ile bunların ana motorları girmektedir. Ayrıca yüzer tesis ve araçlar da istisna kapsamındadır. İnşa halinde gemi olarak tanımlanan tekne kabuğu teslimleri de bu kapsamda KDV’den istisnadır.

Yük taşıma amaçlı olmayan, gezi, eğlence, spor ve amatör balıkçılık gibi faaliyetlerde kullanılan, ilgili mevzuata göre özel tekne ve özel yat kapsamında ve gövde boyu 24 metreye kadar olan deniz araçları istisnadan yararlanacak deniz taşıma araçları kapsamına girmemektedir. Bu araçların gövde boyunun 24 metreyi aşması halinde bunların kiralanması veya çeşitli şekillerde işletilmesi faaliyetinde bulunanlar tarafından temininde istisnadan yararlanılması mümkün olup, özel kullanıma yönelik olarak temininde ise istisnadan yararlanılamayacağı tabiidir.

Deniz motosikletleri, paraşüt çekme tekneleri, sürat motorları, yelkenli tekneler, şişme bot gibi araçların istisna kapsamında değerlendirilmesi mümkün değildir. Yüzer tesis niteliğinde olmayan balık çiftlikleri, su ürünleri üretme tesisleri ve benzerleri de istisna kapsamında değerlendirilemez.

Ayrıca, tarak gemisi, yangın söndürme gemisi, kılavuz botu, palamar botu, petrol toplama gemisi gibi deniz hizmet araçları istisna kapsamına girmemektedir.

Yük ve/veya yolcu taşımaya elverişli hava taşıma araçları kapsamına, uçak, helikopter ile bunların ana motorları girmektedir.

Kokpit haricinde yolcu taşıma kapasitesi bulunmayan hava araçları, eğitim, ilaçlama ve yangın söndürme amaçlı kullanılan uçak ve helikopterler, motorlu paraşütler, balonlar, planörler ile simülatör olarak adlandırılan cihazlar istisna kapsamına girmemektedir.

Yük ve/veya yolcu taşımaya elverişli demiryolu taşıma araçları kapsamına, tren, lokomotif, vagon ile bunların ana motorları girmektedir.”

4. Aynı Tebliğin (II/B-1.2.) bölümünün on üçüncü paragrafından sonra gelen Örnekte yer alan “yatın” ibaresi “geminin” olarak, “yat işletmeciliği ile uğraşan” ibaresi “yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunan” olarak değiştirilmiştir. örneğin son hali aşağıdaki gibidir:

“İşletmesinde kullandığı geminin motorunda meydana gelen arızanın tamiri için istisna belgesi alan yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunan mükellef (A), söz konusu arızayı istisna belgesinin bir örneğini vererek (C) firmasına tamir ettirmiştir. Bu tamir işlemi dolayısıyla, tamiratı yapan (C) KDV hesaplamayacaktır. Tamiratı yapan firmanın bu tamir işlemi dolayısıyla satın alacağı her türlü malzeme KDV’ye tabidir. Öte yandan (A)’nın söz konusu tamir işlemini bizzat kendisinin yapması halinde de bu amaçla satın alacağı her türlü malzeme (yedek parça dahil) KDV’ye tabi olacaktır.”

5. Anılan Tebliğin (II/B-1.3.3.) bölümünün üçüncü paragrafı yürürlükten kaldırılmış, aynı bölüme mevcut üçüncü paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiş ve aynı bölümde yer alan Örnek aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Söz konusu istisna, imal ve inşa faaliyetinde bulunanların yük ve/veya yolcu taşımaya elverişli deniz taşıma araçları ile yüzer tesis ve araçların imal ve inşası ile ilgili mal ve hizmet alımında uygulanır.

Yük taşıma amaçlı olmayan, gezi, eğlence, spor ve amatör balıkçılık gibi faaliyetlerde kullanılan, ilgili mevzuata göre özel tekne ve özel yat kapsamında ve gövde boyu 24 metreye kadar olan deniz araçlarının imal ve inşası ile ilgili mal ve hizmet alımlarında istisna uygulanmaz. Bu araçlardan gövde boyu 24 metreyi aşanların imal ve inşasına ilişkin mal ve hizmet alımlarında ise istisna uygulanması mümkün olup, bu araçların ticari veya özel kullanıma yönelik olup olmadığı imalat aşamasında belli olmadığından istisna uygulamasına etkisi bulunmamaktadır. İstisna kapsamında imal ve inşa edilen bu araçların tesliminde, alıcının faaliyetinin bu araçların kiralanması ve çeşitli şekillerde işletilmesi olması şartının sağlanması halinde istisna uygulanması mümkündür.”

“Örnek: Gemi inşa izin belgesinde gövde boyu 40 metre olan tekneyi inşa eden tersane işletmesinin bu teknenin imal ve inşası ile ilgili mal ve hizmet alımları KDV’den istisna tutulur.

İstisna kapsamında inşa edilen teknenin, özel kullanıma konu edilmek üzere satılması halinde bu teslime ilişkin istisna uygulanmaz ve KDV hesaplanır. Bu teslimin vergiye tabi olması, imal ve inşa ile ilgili mal ve hizmet alımlarının da vergiye tabi olmasını gerektirmez.”

6. Aynı Tebliğin (II/B-2.) bölümü başlığı ile birlikte tamamen değiştirilmiştir. Bölüm başlığı, “2. Liman ve Hava Meydanlarında Yapılan Hizmetlere İlişkin İstisna” olmuştur. Katma Değer Vergisi Kanunu’nun (KDVK’nın) 7524 sayılı Kanunla değiştirilen (13/b) maddesinde, gezi, eğlence, spor ve amatör balıkçılık gibi faaliyetlerde kullanılan araçlar ile özel tekne ve yatlar hariç olmak üzere deniz ve hava taşıma araçları için liman ve hava meydanlarında yapılan hizmetlerin KDV’den istisna olduğu hükme bağlanmıştır. Bu istisna uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Tebliğin değiştirilen (II/B-2) bölümünde ayrıntılı olarak açıklanmıştır.

D- Altın, Gümüş, Platin ile İlgili Arama, İşletme ve Zenginleştirme Faaliyetlerine İlişkin İstisna Uygulamasında Mahsuben İade İşlemlerinde Vergi İnceleme Raporu veya YMM Raporu Aranmayacaktır.

KDVK’nın (13/c) maddesine göre, altın, gümüş ve platin ile ilgili arama, işletme, zenginleştirme ve rafinaj faaliyetlerine ilişkin olmak üzere, bu faaliyetleri yürütenlere yapılan teslim ve hizmetler KDV’den müstesnadır. Söz konusu istisnanın uygulamasına ilişkin açıklamalar KDV Genel Uygulama Tebliği’nin II/B-4. bölümünde yapılmıştır.

52 Seri No’lu KDV Tebliği ile 1 No’lu KDV Genel Uygulama Tebliği’nin (II/B-4.4.1.) bölümü aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:

“Mükelleflerin bu işlemden kaynaklanan mahsuben iade talepleri yukarıdaki belgelerin ibraz edilmiş olması halinde miktarına bakılmaksızın vergi inceleme raporu, YMM raporu ve teminat aranmadan yerine getirilir.”

Değişiklik öncesinde 10.000 TL’yi aşan mahsuben iade taleplerinde vergi inceleme raporu veya YMM raporu aranmaktaydı.

E- Kamu Kuruluşlarının Yatırım Teşvik Belgesine İstinaden İstisna Belgesi Alması Ancak İktisadi İşletme Açılması ile Mümkündür:

KDVK’nın (13/d) maddesinde, yatırım teşvik belgesi sahibi mükelleflere belge kapsamındaki makine ve teçhizat teslimleri ile yazılım ve gayri maddi hak satış ve kiralamalarının KDV’den istisna olduğu hükme bağlanmış olup, bu istisna uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Tebliğin II/B-5. bölümünde açıklanmıştır.

52 Seri No’lu KDV Tebliği ile 1 No’lu KDV Genel Uygulama Tebliği’nin (II/B-5.2.) bölümünün ikinci paragrafının (c) bendi ve üçüncü paragrafı yürürlükten kaldırılmış; aynı bölüme mevcut üçüncü paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiştir.

“Belediyeler, il özel idareleri, yatırım izleme ve koordinasyon başkanlıkları, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları, devlet üniversiteleri, devlet hastaneleri ve benzeri kurumlar, kamusal ve beledi hizmetler sunmaları nedeniyle ticari faaliyetleri olmayacağından bunlara verilen yatırım teşvik belgelerine istinaden bu kurum ve kuruluşlar adına 3065 sayılı Kanunun (13/d) maddesi kapsamında KDV istisna belgesi verilmesi mümkün değildir. Öte yandan, adı geçen kurum ve kuruluşlar tarafından yatırım teşvik belgesine konu işleme ilişkin bir iktisadi işletme açılması ve bu işletmenin ayrı bir KDV mükellefiyetinin tesis ettirilmesi, belge kapsamında alınan makine ve teçhizat ile yazılım ve gayri maddi hakların iktisadi işletmenin bilanço veya aktifine kaydedilerek satın almanın gerçekleştiği döneme ilişkin KDV beyannamesi verme süresi içinde vergi dairesine bildirilmesi halinde iktisadi işletme adına istisna belgesi verilmesi mümkündür.

İktisadi işletme tarafından yatırım teşvik belgesi eki listede yer alan makine-teçhizat ve araçların kiralanması veya işletilmesine yönelik olarak bünyesinde bulunduğu ilgili kurum dahil müşterilerine düzenleyeceği faturalarda KDV hesaplanması ve hesaplanan KDV’nin 1 No.lu KDV Beyannamesi ile beyan edilmesi gerekmektedir. İktisadi işletmenin bünyesinde bulunduğu kuruma verdiği hizmet karşılığında bedel belirlenmemişse 3065 sayılı Kanunun 27’nci maddesi uyarınca belirlenecek emsal bedel üzerinden KDV hesaplanacağı tabiidir.

F- KDVK’nın Geçici 45. Maddesi Kapsamında Genel Bütçeli Kamu İdarelerine Bağışlanacak Konutların ve Diğer Taşınmazların İnşasına İlişkin Olarak Yabancı Devlet Kurum ve Kuruluşlarına Getirilen İstisnanın Uygulanmasına İlişkin Ayrıntılı Açıklamalar Yapılmıştır.

52 Seri No’lu KDV Tebliği ile 1 No’lu KDV Genel Uygulama Tebliği’nin KDV Genel Uygulama Tebliği’nin (II/E-12.) bölümünden sonra gelmek üzere aşağıdaki başlığı taşıyan yeni bir bölüm eklenmiştir.

“13. Afet Bölgesi Olarak Kabul Edilen Yerlerde Genel Bütçeli Kamu İdarelerine Bağışlanmak Üzere Konut, İş Yeri, Okul, Öğrenci Yurdu, Hastane, İbadethane, Kültür ve Sanat Merkezi, Kütüphane Gibi Taşınmazların İnşasına İlişkin Yabancı Devlet Kurum ve Kuruluşlarına Yapılan Teslim ve Hizmetler ile Genel Bütçeli Kamu İdarelerine Bağışlanacak Konutların Yabancı Devlet Kurum ve Kuruluşlarına Teslimine İlişkin İstisna”

Anılan bölümde bu istisna uygulamasına ilişkin usul ve esaslar konusunda ayrıntılı açıklamalar yapılmıştır.

G- Tasfiye, Birleşme, Bölünme, Devir Hallerinde Devreden KDV’nin Nakli İçin Vergi İnceleme Raporu Şartı Getirilmiştir.

Aynı Tebliğin (II/F-4.3.) bölümünün üçüncü paragrafında yer alan “mükerrer indirime yol açmayacak şekilde” ibaresinden sonra gelmek üzere “Vergi Usul Kanununda düzenlenen zamanaşımı süreleri ile bağlı olmaksızın yapılacak vergi incelemesi sonucuna göre” ibaresi eklenmiş ve aynı bölümün üçüncü paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar ve örnek eklenmiştir.

“7524 sayılı Kanunun 19’uncu maddesi ile yapılan düzenlemeyle, anılan maddenin yürürlüğe girdiği 2/8/2024 tarihi itibarıyla faaliyetini bırakan, bölünen veya infisah eden işletme ve şirketlerin devreden KDV tutarlarının, yeni işletme veya şirketler tarafından indirime konu edilebilmesi vergi incelemesi şartına bağlanmıştır. Devreden KDV tutarlarının indirim hesaplarına alınabilmesi için devir, bölünme, nevi değişikliği sonucu oluşan yeni işletme ya da şirket tarafından öncelikle bağlı bulunulan vergi dairesine konuya ilişkin vergi incelemesi yapılması hususunda bir talep dilekçesi ile başvurulması gerekir. Söz konusu talep ilgili vergi dairesince inceleme yapmaya yetkili ilgili denetim birimine ivedilikle aktarılır.

Vergi incelemesi sonucu düzenlenen raporda uygun görülen indirim KDV tutarı, raporun vergi dairesi kayıtlarına intikal ettiği tarihi kapsayan dönem beyannamesinde yeni işletme ya da şirket tarafından indirim konusu yapılabilir.

Örnek: (A) Ltd. Şti. 20/8/2024 tarihinde (B) A.Ş.ye devrolmuştur. Devir tarihi itibarıyla (A) Ltd. Şti.’nin devreden KDV tutarı 10.000.000 TL’dir. (B) A.Ş. devreden KDV tutarını indirim hesaplarına alabilmek için bağlı bulunduğu vergi dairesine 2/9/2024 tarihinde inceleme yapılması talebi ile başvurmuştur.

Konuya ilişkin vergi inceleme raporu vergi dairesi kayıtlarına 15/1/2025 tarihinde intikal etmiş olup, raporun sonuç bölümünde 7.000.000 TL tutarında devreden KDV’nin (B) A.Ş. tarafından indirim hesabına alınabilmesi uygun bulunmuştur. (B) A.Ş. tarafından bu tutar 2025/01 dönemi KDV beyannamesinde indirim konusu yapılabilir.”

KDVK’nın 17. maddesinde yapılan yeni düzenleme öncesinde, vergi incelemesi aranmamakta, birleşme, bölünme ve devir hallerinde taraflar mükerrer indirime yol açmayacak şekilde devreden KDV tutarını da aktarabilmekteydi.

H- Katma Değer Vergisi Kanunu Genel Uygulama Tebliği’nin IV/A Bölümünde İlaveler Yapılmıştır:

7524 sayılı Kanun ile KDVK’nın 36. maddesinde önemli değişiklikler yapılmıştır. Buna göre;

“Bu Kanun hükümleri uyarınca iade hakkı doğuran işlemlerden kaynaklanan iade taleplerinin vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilmesi esastır. Şu kadar ki, Hazine ve Maliye Bakanlığı; mükellefiyet süresi, çalışan sayısı, aktif ve özsermaye büyüklüğü, ödenen vergi tutarı, vergisel ödevlerin zamanında yerine getirilip getirilmediği, sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme veya kullanma yönünde olumsuz rapor ya da tespit bulunup bulunmadığı gibi kriterleri esas alarak mükelleflerin vergisel uyum seviyeleri ve bu uyum seviyelerine göre farklı iade yöntemleri tespit etmeye, iade alacağının mahsup edileceği vergi borçları ile iadeye ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.”

KDVK’nın 36. maddesinde yer alan söz konusu yetki doğrultusunda, 52 Seri No’lu KDV Tebliği ile 1 No’lu KDV Genel Uygulama Tebliği’nin Katma Değer Vergisi İadesinde Ortak Hususlar başlıklı IV. Bölümünün, İade Tutarının Hesabı ve İadeye Dayanak İşlem ve Belgeler başlıklı (A) alt bölümüne A1 ve A2 bölümleri eklenmiş, mevcut A bölümü de A3 bölümü olmuştur.

A1 bölümü “Genel Açıklamalar”, A2 bölümü “İadeleri Vergi İncelemesine Tabi Olanlar” ve A3 bölümü “İade Tutarının Hesabı ve İadeye Dayanak İşlem ve Belgeler” başlığını taşımaktadır.

Yapılan değişiklikler ile KDV iadesinde “Özel Esaslar” uygulaması kaldırılmış, yerine “vergi incelemesi ile iade” esası getirilmiştir. Böylece uzun yıllardır dava konusu olup, teori ile uygulama arasında sorun teşkil eden hususların çözümlenmesi amaçlanmıştır.

Yapılan değişiklikler ve ilaveler ile KDV iadesinde sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge, düzenleyenler ve kullananlar ile defter ve belge ibraz etmeme, beyanname vermeme, adreste bulunmama gibi hususlara ilişkin ayrıntılı düzenlemeler yapılmıştır.

A1 “Genel Açıklamalar” bölümünde yapılan önemli açıklamalar aşağıdaki gibidir:

– 28/7/2024 tarihli ve 7524 sayılı Kanunun 21’inci maddesiyle KDVK’nın 36’ncı maddesinde yapılan değişiklik ile iade hakkı doğuran işlemlerden kaynaklanan iade taleplerinin vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilmesinin esas olduğu hüküm altına alınmıştır.

Buna göre, mükelleflerin KDV iade hakkı doğuran işlemlerden kaynaklanan iade taleplerinin vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilmesi gerekmektedir.

Vergi inceleme raporu ifadesi, Vergi Usul Kanununun 135’inci maddesinde sayılan vergi incelemesine yetkili olanlarca düzenlenmiş raporu ifade eder.

– Tebliğin ilgili bölümlerinde iade hakkı doğuran işlem türleri itibarıyla iade için belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde mükelleflerin KDV iade taleplerinin teminat veya YMM raporu karşılığı yerine getirilmesi uygun görülen işlemlere ilişkin yapılan kontrollerde tespit edilen eksiklik veya olumsuzlukların verilen sürede mevzuata uygun şekilde giderilmesi gerekir. Eksiklik veya olumsuzlukların verilen sürede giderilememesi halinde iade talebi 15 gün içinde incelemeye sevk edilir ve düzenlenen vergi inceleme raporu sonucuna göre işlem yapılır. Bu kapsamda incelemeye sevk edilen iade talepleri, iadesi talep edilen tutarın %150’si oranında banka teminat mektubu verilmesi halinde yerine getirilir, teminat vergi inceleme raporu sonucuna göre çözülür.

Teminat karşılığı iadelerde, teminatın YMM raporu ile çözülebileceği hallerde, süresi içinde YMM raporu ibraz edilmemesi veya ibraz edilmeyeceğinin belirtilmesi halinde, teminat vergi inceleme raporu sonucuna göre çözülür.

A2 “İadeleri Vergi İncelemesine Tabi Olanlar” bölümünde yapılan önemli açıklamalar aşağıdaki gibidir:

– KDVK’nın 36’ncı maddesinde, iade hakkı doğuran işlemlerden kaynaklanan iade taleplerinin vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilmesinin esas olduğu hüküm altına alındığından, hakkında bu bölümde sayılan olumsuz rapor ve tespitler bulunan mükelleflerin iade talepleri vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilir.

Olumsuz rapor ve tespitlerin niteliğine göre belirlenen teminatların verilmesi halinde bu mükelleflerin iade talepleri yerine getirilir, ancak teminatlar vergi inceleme raporu sonucuna göre çözülür.

– Haklarında, düzenledikleri veya kullandıkları belgelerin gerçek duruma aykırı olduğuna ilişkin delil ve karineleri içeren rapor veya tespit bulunan veya bu mükelleflerle ilişkili olan aşağıdaki mükelleflerin iade talepleri vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilir.

– VUK’un (153/A) maddesi kapsamına giren mükellefler,

* Sahte belge veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme fiiline iştirak eden mükellefler de dâhil olmak üzere sahte belge veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme ya da kullanma konusunda haklarında “olumsuz rapor” veya “olumsuz tespit” bulunan mükellefler,

* Sahte belge veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme konusunda haklarında “olumsuz rapor” veya “olumsuz tespit” bulunan mükelleflerin raporun ait olduğu dönemdeki ortakları, kanuni temsilcileri, bunların kurdukları veya ortak oldukları mükellefler ile kanuni temsilcisi oldukları mükellefler,

* Haklarında beyanname vermeme, defter ve belge ibraz etmeme ve adresinde bulunamama konusunda tespit bulunan mükellefler,

* Haklarında “olumsuz rapor” veya “olumsuz tespit” bulunan mükelleflerden doğrudan mal ve/veya hizmet alan mükellefler.

– Vergi incelemesine yetkili olanlar tarafından düzenlenen ve sahte belge kullanılmasına ilişkin olan raporlarda;

* İncelenen mükellefle söz konusu belgelerin düzenleyicisi mükellef/mükellefler arasında gerçek bir teslim ve/veya hizmetin bulunup bulunmadığına, herhangi bir ödemede bulunulup bulunulmadığına, ödemenin şekli (banka, çek, senet, kasa, PTT, kredi kartı vb.) ve malın nakliyesi ile ilgili tespitlere veya sahte belge ticareti amacıyla mükellefiyet kaydı söz konusuysa düzenleyicinin mükellefiyet kaydının terkin edilip edilmediğine ilişkin hususlara yer verilmesi,

* Mükellefin söz konusu belgelerdeki mal ve/veya hizmetleri gerçekten alıp almadığının ilave çalışmalarla (kaydi envanter, randıman, karşıt inceleme ve tespit gibi) desteklenmek suretiyle değerlendirilmesi,

* Sahte belge oldukları tespit edilmiş olan belgelerin tutar ve mahiyet bazında tetkik edilerek, bu belgelerde yer alan mal ve/veya hizmetlerin mükellefin söz konusu dönemdeki iş ve işlemlerinin niteliğine, stok durumuna, sermaye ve ödeme kapasitesine uygun olup olmadığının değerlendirilmesi,

* İnceleme dönemine ait beyanları tetkik edilmek suretiyle, mükellefin vergi ödeme gayretlerinin değerlendirilmesi, sürekli olarak devreden KDV beyanı veya iş hacimlerine uygun tutarlarda KDV ödenmemesi veyahut sektör ortalamasının altında karlılık beyanı gibi hususların ortaya konulması,

gerekir.

Tarhiyat önerilmemiş olması bu raporların olumsuz rapor vasfını değiştirmez.

– Yapılan inceleme sonucunda mükelleflerin kendileri ya da mal veya hizmet satın aldıkları mükelleflerle ilgili olarak;

* Defter ve belgelerini ibraz etmedikleri,

* KDV beyannamesini vermedikleri

gibi nedenlerle KDV indirimlerinin reddinden kaynaklanan tarhiyatlarda, inceleme raporlarında tarhiyatın bu tespitlere ilişkin kısmının sahte belge kullanma fiilinden kaynaklandığının açıkça belirtilmemesi halinde, düzenlenen rapor olumsuz rapor kapsamında değerlendirilmez.

– Sahte belge kullanılmasına yönelik olumsuz tespit bulunan dönemi kapsayan takvim yılında süresinde düzenlenmiş tam tasdik sözleşmesi bulunan mükelleflerin, sahte olduğu tespit edilen belgelerde yer alan alım tutarının, aynı dönemdeki toplam alımlarının %5’ini geçmemesi halinde, bu mükellefler hakkında sahte belge kullanma tespiti gerekçesiyle işlem yapılmaz. Şu kadar ki, bu durumun VUK’un 370’inci maddesinin (b) fıkrası kapsamındaki ön tespitler için yapılacak izaha davet ve buna bağlı olarak yapılacak değerlendirmelere etkisi yoktur.

– Haklarında sahte belge kullanılmasına yönelik olumsuz tespit bulunan mükellefler kendi durumlarından haberdar edilerek kendilerine 15 gün içinde olumsuzluğu giderebilecekleri bildirilir.

Verilen süre içerisinde işlemin gerçekliğini Tebliğin (IV/A2-5) bölümündeki açıklamalara göre ispat eden veya söz konusu belgede yazılı KDV tutarını indirim hesaplarından çıkarmak suretiyle beyanını düzelten mükelleflerin iade taleplerinde iade hakkı doğuran işlemler için belirlenmiş usul ve esaslar uygulanmaya devam edilir.

Kendilerine tanınan 15 günlük süre içerisinde yukarıda belirtildiği şekilde olumsuzluğu gidermeyen mükelleflerin tespitin yapıldığı tarih itibarıyla iade talepleri vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilir.

– Muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge niteliği tespit edilen belgelerde yer alan KDV tutarlarının indirim konusu yapıldığını tespit eden, vergi incelemesine yetkili olanlarca düzenlenmiş raporlar bu kapsamda muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullanma olumsuz raporu olarak değerlendirilir.

Muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge kullanımına dayalı KDV indirimlerinin vergi inceleme raporu ile veya mükellefin düzeltme beyanları ile indirilecek KDV tutarlarından düşülmesi durumunda bu mükelleflerin iade taleplerinde iade hakkı doğuran işlemler için belirlenmiş usul ve esaslar uygulanmaya devam edilir.

– Düzenledikleri veya kullandıkları belgelerin sahteliğine veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı olduğuna ilişkin inceleme veya idari araştırma aşamasında mükellefe, söz konusu belgelerin gerçekliğine yönelik deliller ileri sürme imkânı verilir. Aynı şekilde kendileri hakkında olumsuz rapor veya olumsuz tespit bulunmamakla birlikte mal veya hizmet satın aldıkları mükellefler hakkında olumsuz rapor veya olumsuz tespit bulunan mükelleflere de bu imkân sağlanır. Söz konusu karşı deliller inceleme veya araştırmaya konu iş, işlem ve belgelerle ilgili olmalı ve bir yazı ile idari makama ibraz edilmelidir. İdari araştırma aşamasında, mükellef tarafından söz konusu işlemin gerçekliğine yönelik sunulan karşı delillerin değerlendirilmesi, idari araştırmayı yürüten birimdeki (mükellefin ilgili dönemde bağlı olduğu vergi dairesindeki) müdür ve bir müdür yardımcısının da katılacağı üç kişilik bir komisyon tarafından yapılır. Karşı deliller incelemeye başlanmış olması halinde inceleme elemanına, incelemeye başlanmamışsa ilgili komisyona sunulur.

Dolayısıyla idare tarafından sahte veya yanıltıcı olduğu yönünde bulgular bulunan bir belgenin gerçek bir işleme dayandığı ve dayandığı işlemi mahiyet ve miktar itibarıyla doğru olarak yansıttığı işlemin tarafları, ilgilileri (iade talep edenler) veya mükellefler tarafından VUK’un 3’üncü maddesindeki delil serbestisi kapsamında iddia ve ispat olunabilir.

İleri sürülen karşı delillerin işlemin gerçekliğini göstermesi halinde olumsuz tespit kapsamında işlem yapılmaz. İşlemin tarafları, ilgililer ve mükellefler delillerini işlem ve belge ile ilgili olmak kaydıyla yazı ile ileri sürebilir.

– Vergi incelemesine yetkili olanlarca veya takdir komisyonlarınca ibrazı istenen, varlığı noter kayıtları veya sair surette sabit olan defterlerin ve ilgili dönem kayıtlarına esas belgelerin mücbir sebep sayılan haller dışındaki nedenlerle KDV mükellefleri tarafından ibraz edilmemesi durumunda, mükellefin iade talepleri vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilir.

Bu tespitin varlığı için defter ve belge ibrazına ilişkin ek süre dahil verilen sürenin dolmuş olması gerekmektedir.

– Birden fazla döneme ilişkin 1 no.lu KDV beyannamesini (süresinden sonra verilenler hariç) vermeyen mükelleflerin iade talepleri vergi inceleme raporuna göre yerine getirilir.

Beyanname verilmeyen dönemlere ilişkin iade talebinde bulunulması mümkün değildir.

Bu mükelleflerin, beyanname verdikleri dönemlere ilişkin iade talepleri münhasıran vergi inceleme raporu sonucuna göre yerine getirilir.

Verilmeyen beyannamelerin usulüne uygun olarak verilmesi durumunda, mükellefin henüz sonuçlanmayan iade talepleri de dahil olmak üzere iade talepleri ilgili bölümlerdeki usul ve esaslara göre yerine getirilir.

– Haklarında sahte belge veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenlediği konusunda olumsuz rapor veya tespit bulunan mükelleflerle ilgili olarak Tebliğin sahte belge veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme raporu ve tespiti bölümlerinde yer alan düzenlemeler;

* Bu mükelleflerin raporun ait olduğu vergilendirme dönemindeki ortakları ve kanuni temsilcileri,

* Kendileri ve bunların kurdukları veya ortağı oldukları mükellefler,

* Kendileri veya bunların kanuni temsilcisi oldukları mükellefler

hakkında da uygulanır.

– Tebliğin (I/C-2.1.5.1.) bölümünün on üçüncü paragrafında yer alan “(IV/E)” ibareleri “(IV/A2)” olarak, “özel esaslara” ibaresi “KDV iadesinin vergi incelemesine” olarak, “özel esaslar uygulanmasına” ibaresi “Tebliğin (IV/A2) bölümündeki usul ve esasların uygulanmasına” olarak, aynı bölümün on dördüncü paragrafında yer alan “genel esaslara” ibaresi “belirlenmiş diğer usul ve esaslara” olarak ve “özel esas” ibaresi “Tebliğin (IV/A2) bölümündeki usul ve esasların” olarak değiştirilmiştir.

– Tebliğin mevcut (IV/A-1.1.) bölümünün üçüncü paragrafının ikinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir:

“Tam istisna kapsamında işlemleri bulunan mükelleflerin bu işlemler nedeniyle yüklendikleri KDV’nin, yüklenildiği dönem ile iadenin talep edildiği dönem arasındaki KDV beyannamelerinde yer alan devreden KDV ile karşılaştırılmaksızın iadenin talep edildiği dönem beyannamesindeki toplam indirim KDV ile karşılaştırılarak iade talebi sonuçlandırılır.”

Kasım 4, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler Vergi

7529 SAYILI KANUN İLE VERGİ USUL KANUNU’NUN MÜKERRER 298 VE GEÇİCİ 33. MADDELERİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMIŞTIR

Vergi PLATFORMU Kasım 4, 2024

A- Yapılmakta Olan Yatırımlar Hesabında Takip Edilen Tutarların Enflasyon Düzeltmesine Tabi Tutulması Sonucu Oluşan Düzeltme Farkları Dönem Kazancının Tespitinde Dikkate Alınmayacaktır.

30.10.2024 tarihli ve 32707 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 7529 sayılı Kanun’un 11. maddesiyle Vergi Usul Kanunu’nun “Enflasyon Düzeltmesi, Yeniden Değerleme Oranı ve Yeniden Değerleme” başlıklı mükerrer 298. maddesinin (A) fıkrasına, aşağıda belirtilen 10. bent eklenmiştir:

“10. Bu Kanun kapsamındaki muhasebe standartları uyarınca yapılmakta olan yatırımlar hesabında takip edilen tutarların enflasyon düzeltmesine tabi tutulması sonucunda oluşan ve bu hesabın alt hesabında izlenen düzeltme farkları, bilançonun pasifinde özel bir fon hesabında gösterilir ve dönem kazancının tespitinde dikkate alınmaz.

Özel fon hesabında bulunan bu tutarlar, yatırımın tamamlanarak ilgili iktisadi kıymetin aktifleştirilmesi gereken dönem ile bu dönemi takip eden dört hesap dönemi içerisinde eşit taksitler halinde dönem kazancının tespitinde dikkate alınır.

Bu bent uyarınca özel fon hesabında izlenen ve dönem kazancının tespitinde dikkate alınmayan tutarlar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak bu Kanun uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında artırılır. Bu hesaplarda izlenen tutarlara ayrıca enflasyon düzeltmesi uygulanmaz.

Yatırım döneminde veya iktisadi kıymetin aktifleştirilmesinden sonra işin bırakılması veya özel fon hesabında izlenen söz konusu tutarların bir kısmının veya tamamının başka bir hesaba nakledilmesi ya da işletmeden çekilmesi hallerinde, bu bent uyarınca dönem kazancında dikkate alınmayan tutarlar; işin bırakıldığı veya özel fon hesabının kısmen veya tamamen bu bent hükümlerine aykırı şekilde kullanıldığı dönemin kurum kazancının tespitinde dikkate alınır.”

Getirilen düzenlemenin etkileri şu şekildedir:

a) “258- Yapılmakta olan yatırımlar hesabı”, şirketlerin bilançolarının aktifinde “Maddi Duran Varlıklar” başlığı altında izlenmektedir. Yapılmakta olan yatırımlar hesabı, işletmede, yapımı süren ve tamamlandığında ilgili maddi duran varlık hesabına aktarılacak olan, her türlü madde ve malzeme ile işçilik ve genel giderlerle ilgili harcamaların izlendiği hesaptır.

b) Söz konusu 10. bent, 01.01.2024 tarihinden itibaren geçerlidir. Bu nedenle, 2024 yılında I. ve II. geçici vergi dönemlerinde yapılan enflasyon düzeltmesi işlemleri sonucunda oluşan düzeltme farkları, “698- Enflasyon Düzeltme Hesabı”ndan çıkartılıp, pasifte özel bir fon hesabına alınacaktır. III. geçici vergi döneminde ise “258- Yapılmakta olan yatırımlar hesabı” için enflasyon düzeltmesi sonucu oluşan farklar “698- Enflasyon düzeltme hesabı” ile ilişkilendirilmeden, doğrudan pasifte oluşturulan özel fon hesabına aktarılacaktır. Bundan sonraki dönemlerdeki işlemlerde de bu şekilde devam edilecektir.

c) Yatırım tamamlandığında ilgili iktisadi kıymet aktifleştirilecektir. Özel bir fon hesabında izlenen, yapılmakta olan yatırımlara ilişkin enflasyon düzeltmesi farkları, aktifleştirme dönemi ile izleyen dört hesap dönemi içinde taksitler halinde dönem kazancına ilave edilecektir.

d) Özel fon hesabında izlenen tutarlar, enflasyon düzeltmesine tabi tutulmayacak; ancak belirlenen ve ilan edilen bir önceki yılın yeniden değerleme oranı ölçüsünde artırılacaktır.

Düzenlemede, özellikle muhasebeleştirme ve işlemleri takip açısından açık olmayan hususlar vardır. Bu nedenle, konuyla ilgili olarak kısa süre içinde bir Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile açıklama yapılması beklenmektedir.

B- Enflasyon Düzeltmesinden Kaynaklanan Kar ve Zarar Farklarının Kurum Kazancının Tespitinde Dikkate Alınmayacağı Şirketlerin Kapsamı Genişletilmiştir.

Vergi Usul Kanunu’nun geçici 33. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, bazı şirketler için 2024 ve 2025 yıllarında yapılan enflasyon düzeltmesinden kaynaklanan kâr/zarar farkı, kazancın tespitinde dikkate alınmayacaktır. 30.10.2024 tarihli ve 32707 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 7529 sayılı Kanun’un 12. maddesiyle VUK’un geçici 33. maddesinde belirtilen şirketlerin kapsamı genişletilmiştir. Değişiklik öncesi, VUK’un geçici 33/4. maddesi aşağıdaki gibidir:

“…Bankalar, 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring, Finansman ve Tasarruf Finansman Şirketleri Kanunu kapsamındaki şirketler, ödeme ve elektronik para kuruluşları, yetkili döviz müesseseleri, varlık yönetim şirketleri, sermaye piyasası kurumları ile sigorta ve reasürans şirketleri ve emeklilik şirketleri tarafından geçici vergi dönemleri de dahil olmak üzere 2024 ve 2025 hesap dönemlerinde yapılan enflasyon düzeltmesinden kaynaklanan kâr/zarar farkı, kazancın tespitinde dikkate alınmaz. Bu fıkra kapsamında belirlenen dönemleri geçici vergi dönemleri de dahil olmak üzere bir hesap dönemi kadar uzatmaya Cumhurbaşkanı yetkilidir…”

Yapılan değişiklik ile yukarıda belirtilen şirketlere ilaveten, aşağıdaki şirketler için de 2024 ve 2025 hesap dönemlerinde yapılan enflasyon düzeltmesinden kaynaklanan kâr/zarar farkı, kazancın tespitinde dikkate alınmayacaktır.

a) Tasfiye ve iflas halindeki şirketler,

b) İktisadi devlet teşekkülleri,

c) Kamu iktisadi kuruluşları.

7529 sayılı Kanun’un 12. maddesi ile VUK’un geçici 33. maddesinin 4. fıkrasına “tasfiye ve iflas halindeki şirketlerle ilgili olarak aşağıdaki cümleler eklenmiştir:

“Bu fıkra hükümleri; tasfiye halindeki şirketler açısından kurumların tasfiyeye girmesine ilişkin genel kurul kararının tescil edildiği tarihin içinde bulunduğu hesap döneminden, iflas halindeki şirketler açısından ise iflasın açıldığı tarihin içinde bulunduğu hesap döneminden itibaren uygulanır. Bu tarihten önce geçici vergi dönemlerine ilişkin yapılmış olan enflasyon düzeltmesine yönelik geriye dönük herhangi bir düzeltme yapılmaz. Tasfiyeden vazgeçilmesi ya da iflasın kaldırılması durumunda, tasfiyeden vazgeçilen tarihin veya iflasın kaldırılmasına ilişkin mahkeme karar tarihinin içinde bulunduğu geçici vergi döneminden itibaren enflasyon düzeltmesi uygulanır. Tasfiyeden vazgeçilmesi veya iflasın kaldırılması hallerinde, bu fıkra uyarınca dönem kazancında dikkate alınmayan tutarlar tasfiyeden vazgeçildiği veya iflasın kaldırıldığı dönem kazancının tespitinde dikkate alınır.”

Düzenlemede belirtilen iktisadi devlet teşekkülü ve kamu iktisadi kuruluşunun tanımı aşağıdaki gibidir:

İktisadi devlet teşekkülü, sermayesinin tamamı devlete ait, iktisadi alanda ticari esaslara göre faaliyet göstermek üzere kurulan, kamu iktisadi teşebbüsüdür.

Kamu iktisadi kuruluşu, sermayesinin tamamı Devlete ait olup tekel niteliğindeki mal ve hizmetleri kamu yararı gözeterek üretmek ve pazarlamak üzere kurulan ve gördüğü bu kamu hizmeti dolayısıyla ürettiği mal ve hizmetler imtiyaz sayılan kamu iktisadi teşebbüsüdür.

Kasım 4, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler Vergi

İŞ YERİ VE KONUT KİRALAMA İŞLEMLERİNDE BELGELEME DÜZENLEMESİ VE DÜZENLEMEYE UYMAYANLARA GETİRİLEN CEZALAR:

Vergi PLATFORMU Ekim 19, 2024

17 Ekim 2024 tarihli ve 32695 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 328 Seri No’lu Gelir Vergisi Genel Tebliği ile “iş yeri ve konut kiralama işlemlerinde belgeleme işlemleri ve bu işlemlere uymayanlara getirilen cezalar” konusunda düzenleme yapılmıştır. Düzenlemelerdeki ceza uygulamasında, 28.07.2024 tarihli ve 7524 sayılı Kanun ile Vergi Usul Kanunu’nun (VUK’un) mükerrer 355. maddesinde yapılan değişiklikler esas alınmıştır.

29.07.2008 tarihli ve 26951 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 268 Seri No’lu Gelir Vergisi Genel Tebliği ile “işyeri ve 500 TL’nin üzerinde kira geliri elde edilen konut kiralama işlemlerine ilişkin yapılacak tahsilat ve ödemelerin banka veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsiki zorunlu kılınmış; bu doğrultuda, Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355’inci maddesinde yer alan hüküm uyarınca, mükerrer 257’nci maddeyle getirilen zorunluluklara uymayanlara özel usulsüzlük cezası kesilmesi gerektiği” belirtilmiştir.

7524 sayılı Kanunla yapılan değişiklik öncesinde VUK’un mükerrer 355. maddesi gereğince, iş yeri ve 500 TL’nin üzerindeki kira tahsilatları ve ödemelerinin aracı finansal kuruluşlarca düzenlenen belgelerle tevsik etmeleri zorunlu kılınmıştı. Getirilen bu zorunluluklara uymayanlara her bir işlem için 01 Ağustos 2024 tarihine kadar uygulanacak cezalar aşağıdaki gibidir:

-Birinci sınıf tüccarlar ve serbest meslek erbabı için 11.800 TL;

– İkinci sınıf tüccarlar, defter tutan çiftçiler ve kazancı basit usulde tespit edilenler için 5.800 TL;

– Diğerleri için 3.000 TL’den az olmamak üzere tahsilat veya ödeme bedelinin %5’i nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilmekte; bir takvim yılı içinde kesilecek ceza toplamı 8.700.000 TL’yi geçememektedir.

7524 sayılı Kanunla getirilen düzenleme sonrasında, 02 Ağustos 2024 tarihinden sonra uygulanacak VUK’un mükerrer 355. maddesindeki cezalar aşağıdaki gibi olmuştur.

-Birinci sınıf tüccarlar ve serbest meslek erbabı için 20.000 TL;

– İkinci sınıf tüccarlar, defter tutan çiftçiler ve kazancı basit usulde tespit edilenler için 10.000 TL;

– Diğerleri için 5.000 TL’den az olmamak üzere tahsilat veya ödeme bedelinin %10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilmekte; bir takvim yılı içinde kesilecek ceza toplamı 20.000.000 TL’yi geçememektedir.

Son düzenleme ile ceza tutarlarındaki artışların yanında, ceza uygulamasındaki oran da %5’ten %10’a çıkarılmıştır.

328 Seri No’lu Gelir Vergisi Genel Tebliği ile konut ve iş yeri kiralamalarının içeriği belirlenip, 7524 sayılı Kanun kapsamındaki cezalar doğrultusunda güncellemeler yapılmıştır. Buna göre;

1. Konutlarda ve iş yerlerinde, konutunu ve iş yerini kiraya verenler ve bunları kiralayanların, kiraya ilişkin tahsilat ve ödemelerini bankalar veya Posta ve Telgraf Teşkilatı Anonim Şirketi tarafından düzenlenen belgelerle tevsik etmeleri zorunludur. Yeni düzenlemede, konut kiraları için herhangi bir tutar sınırı getirilmemiştir.

2. Bankalar veya Posta ve Telgraf Teşkilatı Anonim Şirketi aracı kılınmak suretiyle; para yatırma, havale, EFT, çek, banka ve kredi kartı gibi araçlar kullanılmak suretiyle yapılan tahsilat ve ödemeler karşılığında dekont veya hesap bildirim cetvelleri düzenlendiğinden, bu belgeler tevsik edici belge kabul edilecektir. Bankaların internet şubeleri üzerinden yapılan ödeme ve tahsilatlar da aynı kapsamdadır. Kişilerin kira ödemelerini; banka şubelerine giderek T.C. kimlik numarası, vergi kimlik numarası, ad soyad/unvan bilgileri ve “kira ödemesi” açıklamasıyla kiraya verenin hesabına yatırması durumunda da tevsik yükümlülüğü yerine getirilmiş sayılır.

3. Bu yükümlülüğe uymayanlar için VUK’un mükerrer 355’inci maddesinde yapılan değişiklik uyarınca;

– Birinci sınıf tüccarlar ile serbest meslek erbabı hakkında 20.000 Türk lirasından,

– İkinci sınıf tüccarlar, defter tutan çiftçiler ile kazancı basit usulde tespit edilenler hakkında 10.000 Türk lirasından,

– Yukarıda yazılı bulunanlar dışında kalanlar hakkında 5.000 Türk lirasından,

az olmamak üzere işleme konu tutarın %10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilir.

Ancak, bir takvim yılı içinde kesilecek özel usulsüzlük cezasının toplamı 20 milyon Türk lirasını geçemez.

Tevsik zorunluluğuna aykırı bir şekilde ödeme yapanların; durumu, ödemeyi takip eden beş iş günü içerisinde kendiliğinden idareye bildirmesi halinde, ödemede bulunan adına bu düzenleme uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmeyecektir.

4. İş yeri ve konut kiralamalarında yapılan düzenlemeye uymadıkları için adlarına ceza kesilenlerin, olayı yargıya taşımamaları halinde, önlerinde iki seçenek vardır:

a. VUK’un Ek-1. maddesi gereğince, konut ve iş yerlerinin kiralanmasında kesilecek özel usulsüzlük cezaları “uzlaşma” kapsamı içindedir. Burada 2024 yılı için 23.000 TL sınır belirlenmiştir. Kesilen özel usulsüzlük cezası 23.000 TL’yi geçiyorsa, cezaya muhatap olanlar uzlaşma talebinde bulunabileceklerdir.

b. VUK’un 376. maddesi gereğince, cezaya muhatap olanlar özel usulsüzlük cezalarının yarısını ihbarnamelerin tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde ilgili vergi dairesine başvurarak vadesinde veya 6183 sayılı Kanunda belirtilen türden teminat göstererek vadenin bitmesinden itibaren üç ay içinde ödeyeceğini bildirirse, kesilen cezanın yarısı indirilmektedir. Bu hükümden yararlanılmasında herhangi bir tutar sınırı bulunmamaktadır.

Ekim 19, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler Vergi

572 SIRA NO’LU VERGİ USUL KANUNU GENEL TEBLİĞİ İLE MÜKELLEF OLMAYANLARIN YAPTIKLARI TAHSİLAT VE ÖDEMELER DE TEVSİK ZORUNLULUĞU KAPSAMINA ALINMIŞTIR

Vergi PLATFORMU Ekim 19, 2024

Vergi kanunlarının vergiyi bağladıkları olayı, belli kurumların kayıt ve belgeleri yardımıyla tespit etmek ve böylece kayıt dışılığı önlemek amacı doğrultusunda, tahsilat ve ödemelerde tevsik zorunluluğu getirilmesi ile ilgili olarak çıkartılan 459 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği, 24.12.2015 tarihli ve 29572 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanmıştır. Söz konusu Tebliğde, 18 Ekim 2024 tarihli ve 32696 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 572 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile yapılan değişiklikler aşağıdaki gibidir:

A- “Mükellef Olmayanlar” Tevsik Zorunluluğu Kapsamına Alınmıştır:

459 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde işlemleri ile ilgili tahsilat ve ödemelerini bankalar, benzeri finans kurumları veya posta idarelerince düzenlenen belgelerle tevsik etmeleri zorunluluğu, mükelleflere getirilmişti. 572 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile “mükellef olmayanlar” da tevsik zorunluluğu kapsamına alınmıştır. Anılan tebliğde “mükellef olmayanlar” şu şekilde tanımlanmıştır:

“Mükellef olmayanlar: Bu Tebliğ uygulaması bakımından, Vergi Usul Kanunu’nun 232’nci maddesinin birinci fıkrası kapsamında fatura almak zorunda olan birinci ve ikinci sınıf tüccar, serbest meslek erbabı, kazançları basit usulde tespit olunan tüccar, defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçi, vergiden muaf esnaf dışında kalanları, ifade etmektedir”.

B- Tevsik zorunluluğu Bulunanların Kapsamı Değiştirilmiştir:

Mükellef olmayanların, 572 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile tevsik zorunluluğu bulunanlar kapsamına alınması nedeniyle, 459 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nin Kapsam ve Tutar başlıklı 4.1. bölümünün birinci paragrafında değişiklik yapılmış; ikinci paragraftan sonra da bölüme ilaveler getirilmiştir.

Yapılan düzenleme ile “tevsik zorunluluğu kapsamında olanların 7.000 TL’yi aşan tutardaki her türlü tahsilat ve ödemelerini aracı finansal kurumlar kanalıyla yapmaları ve bu tahsilat ve ödemeleri söz konusu kurumlarca düzenlenen belgeler ile tevsik” mecburi hale getirilmiştir. Buradaki tek istisna, kapsam dahiline alınan “mükellef olmayanlar”ın kendi aralarında yapacakları işlemlerdir. Burada tevsik zorunluluğu bulunmamaktadır.

Anılan 4.1. bölümün ikinci paragrafından sonra ilave edilen kısım aşağıdaki gibidir:

“Bu zorunluluk kapsamında, mükellef olmayanlar da, tevsik zorunluluğu kapsamında olanlardan yapacakları alımlarına ilişkin 7.000 TL’yi aşan tahsilat ve ödemelerini aracı finansal kurumlar kanalıyla yapacaklardır.”

Tevsik zorunluluğunun yerine getirilmesindeki seçenekler, 572 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde örneklerin içinde açıklanmıştır. Buna göre;

– Tevsik zorunluluğu kapsamındaki ödemelerin, tahsilatı yapanın hesabına, bizzat aracı finansal kurumların şubelerine gidilmek ve işleme ait açıklamalara da yer verilmek suretiyle gerçekleştirilmesi durumunda, tevsik zorunluluğuna uyulmuş sayılacaktır.

– Mükellef olmayan kişinin banka hesabı ya da kredi kartı yoksa, bankanın bir şubesine gidilip, işleme ait açıklamalara yer vermek ve karşılığında banka dekontu almak suretiyle ödemenin yerine getirilmesi halinde tevsik zorunluluğuna uyulmuş olunacaktır.

– Satıcı, alıcıdan nakit olarak tahsil ettiği tutarı, kendi banka hesabına yatırıp kayıt altına almış olsa bile tevsik zorunluluğuna uyulmamış sayılacaktır.

459 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nin 4.2. Kapsamda Olmayan Tahsilat ve Ödemeler” kısmında yabancılar ve Türkiye mukimi olmayan gerçek kişilerle yapılan işlemlerde nakit tahsilata izin verilmiş, ancak ilgili tutarın tahsilatı takip eden ilk iş günü sonuna kadar aracı finansal kurumlara yatırılması zorunluluğu getirilmiştir. 572 Sıra No’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile mükellef olmayanlar bu zorunluluktan muaf tutulmuşlardır.

Mükellef olmayanlar da tevsik kapsamına alındığından, ceza uygulaması anılan kişiler için de geçerli olacaktır. Düzenleme gereği, tahsilat ve ödemelerin aracı finansal kurumlar kanalıyla yapılması zorunluluğuna uyulmaması durumunda ilgililere Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesinde belirtilen özel usulsüzlük cezaları tatbik edilecektir. Buna göre;

-Birinci sınıf tüccarlar ve serbest meslek erbabı için 20.000 TL;

– İkinci sınıf tüccarlar, defter tutan çiftçiler ve kazancı basit usulde tespit edilenler için 10.000 TL;

– Diğerleri için 5.000 TL’den az olmamak üzere tahsilat veya ödeme bedelinin %10’u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesilecek; bir takvim yılı içinde kesilecek ceza toplamı 20.000.000 TL’yi geçemeyecektir.

Ekim 19, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler Vergi

1 SERİ NO’LU KURUMLAR VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ’NDE DEĞİŞİKLİK YAPAN 23 SERİ NO’LU KURUMLAR VERGİSİ GENEL TEBLİĞİ İLE YAPILAN DÜZENLEMELER

Vergi PLATFORMU Ekim 4, 2024

Kurumlar Vergisi Kanunu’nda yapılan düzenlemeler doğrultusunda 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair 23 Seri No’lu Tebliğ ile farklı konularda çok sayıda değişiklik yapılmıştır. Bunlar sırasıyla aşağıdaki gibidir:

I. İhracat Kredileri İçin Kefalet Vermek Amacıyla Kurulan Kuruluşlar başlığı ile KVK Genel Tebliği’nin 4.17. Maddesi Yeniden Düzenlenmiştir.

KVK’nın 4/1-p maddesi gereğince, 06.11.2021 tarihinden itibaren “18/6/2009 tarihli ve 5910 sayılı Türkiye İhracatçılar Meclisi ile İhracatçı Birliklerinin Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 18’inci maddesi kapsamında ihracatçılar lehine münhasıran ihracat kredileri için kefalet vermek amacıyla kurulan kurumlar ile katılım bankalarının ortağı olduğu ve katılım bankacılığı ilke ve esaslarına uygun her türlü finansman için kefalet vermek amacıyla kurulan Katılım Finans Kefalet Anonim Şirketi, kurumlar vergisinden muaftır.”

23 Seri No’lu KVK Genel Tebliği’nin 1. maddesiyle 1 Seri No’lu KVK Genel Tebliği’nin 4.17. maddesi tamamen yeniden düzenlenmiş; “İhracat Kredileri İçin Kefalet Vermek Amacıyla Kurulan Kuruluşlar” başlığı altında yukarıda belirtilen muafiyet hükmünün uygulamasına ilişkin açıklamalar tebliğe eklenmiştir.

II. KVK’nın 5. maddesinde Düzenlenen İştirak Kazançları İstisnasındaki Değişikliklere Paralel Olarak Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 5.1. Bölümünde de Değişiklikler Yapılmıştır.

İştirak kazançları istisnasına ilişkin olarak yapılan başlıca değişiklikler şunlardır:

KVK’nın istisnalarla ilgili 5. maddesinin 1. fıkrasının 3. bendi 7456 sayılı Kanun ile 15.07.2023 tarihinden itibaren uygulanmak üzere değiştirilmiştir. Değişiklikle, girişim sermayesi katılma paylarının fona iadesinden doğan gelirler ile bu fonların katılma paylarının VUK’un 279. maddesi (menkul kıymetlerin değerlemesi) kapsamında değerlenmesinden kaynaklanan değer artış kazançları da istisna kapsamına alınmıştır.

Diğer yatırım fonu katılma payları ile yatırım ortaklıklarının hisse senetlerinden elde edilen, (d) bendindeki istisnadan yararlanamayan fon ve ortaklıklardan elde edilenler hariç, kar payları bu istisnadan yararlanamayacaklardır.

KVK’nın 5/1-d maddesinin son paragrafı gereğince, “1/1/2025 tarihinden itibaren elde edilen kazançlara uygulanmak üzere, buradaki istisnadan faydalanılabilmesi için fon ve ortaklıkların (emeklilik yatırım fonları hariç) sahip oldukları taşınmazlardan elde ettikleri kazançların en az %50’sinin, elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken ayı izleyen ikinci ayın sonuna kadar kar payı olarak dağıtılması şarttır. Bu süre içerisinde belirtilen orana kadar karın ortaklara dağıtılmaması durumunda, istisnadan faydalanılması nedeniyle zamanında tahakkuk ettirilmeyen vergiler ziyaa uğramış sayılır.”

Dolayısıyla, kar dağıtımı şartını sağlayan ve söz konusu istisnadan faydalanan bu fon ve ortaklıklardan elde edilen kar payları, iştirak kazançları istisnasına konu edilemeyecektir. Kar dağıtımı şartını sağlayamayan ve söz konusu istisnadan faydalanmayan fon ve ortaklıklardan elde edilen kar payları ise iştirak kazançları istisnasına konu edilebilecektir.

III. Yurt Dışı İştirakin Ödenmiş Sermayesinin En Az %50’sine Sahip Olunması Durumundaki İstisna Uygulamasına İlişkin Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’ne 5.2.3. Bölüm Eklenmiştir.

7491 sayılı Kanun ile 01.01.2023 tarihinden itibaren elde edilen gelirler ve kazançlara uygulanmak üzere, KVK’nın “Kanuni ve iş merkezi Türkiye’de bulunmayan anonim ve limited şirket niteliğindeki şirketlerin sermayesine iştirak eden kurumların, bu iştiraklerinden elde ettikleri aşağıdaki şartları taşıyan iştirak kazançları” başlıklı 5/1-b maddesine aşağıdaki istisna hükmü eklenmiştir:

“Kanuni ve iş merkezi Türkiye’de bulunmayan anonim ve limited şirket niteliğindeki yabancı kurumların sermayesine iştirak eden kurumların, bu iştiraklerinden elde ettikleri iştirak kazançları için istisna oranı, iştirak payını elinde tutan şirketin yurt dışı iştirakin ödenmiş sermayesinin en az %50’sine sahip olması ve kazancın elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihe kadar Türkiye’ye transfer edilmesi şartıyla, bu bentte belirtilen diğer şartların sağlanması koşulu aranmaksızın %50 olarak uygulanır.

Bu bent uyarınca vergi yükü, kanuni veya iş merkezinin bulunduğu ülkede ilgili dönemde tahakkuk eden ve kar payı dağıtımına kaynak olan kazançlar üzerinden ödenen vergiler dahil olmak üzere toplam gelir ve kurumlar vergisi benzeri verginin, bu dönemde elde edilen toplam dağıtılabilir kurum kazancı ile tahakkuk eden gelir ve kurumlar vergisi toplamına oranlanması suretiyle tespit edilir.”

Söz konusu istisna hükmünün uygulanmasına ilişkin ayrıntılar, 28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde açıklanmıştır. Söz konusu 23 Seri No’lu Tebliğ ile 1 Seri No’lu Tebliğ’e konu ile ilgili açıklamaların yapıldığı 5.2.3. bölüm eklenmiştir.

Yapılan açıklamalar gereğince;

Bu istisnadan faydalanılması için;

-İştirak edilen şirketin yurt dışında mukim anonim veya limited şirket statüsünde olması,

– İştirak edilen şirketin ödenmiş sermayesinin en az %50’sine sahip olunması,

– Kazancın elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verildiği tarihe kadar Türkiye’ye transfer edilmesi,

şarttır. İstisnadan faydalanılması için başkaca bir şart aranmayacaktır.

İştirak edilen yurt dışı mukim kurumlardan elde edilen iştirak kazançları dolayısıyla yurt dışında ödenen ve istisna kazanca tekabül eden kurumlar vergisi ve benzeri vergiler, Türkiye’deki kazançlar üzerinden tarh olunan kurumlar vergisinden mahsup edilemeyecektir. Diğer taraftan istisna kapsamında değerlendirilmeyen iştirak kazançlarının %50’lik kısmı için yurt dışında ödenen kurumlar vergisi ve benzeri vergiler ise ilgili hesap döneminin kurumlar vergisi beyannamesi üzerinden hesaplanan vergiden mahsup edilebilecektir.

IV. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Türkiye’de Kurulu Fonlar ile Yatırım Ortaklıklarının Kazançlarına İlişkin İstisna Başlıklı Bölümüne İlave Açıklamalar Yapılmıştır.

28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Türkiye’de kurulu fonlar ile yatırım ortaklıklarının kazançlarına ilişkin istisna başlıklı bölümünün sonuna ilave paragraf eklenmiştir.

KVK’nın 5/1-d maddesinin son paragrafı gereğince, “1/1/2025 tarihinden itibaren elde edilen kazançlara uygulanmak üzere, bu istisnadan faydalanılabilmesi için fon ve ortaklıkların (emeklilik yatırım fonları hariç) sahip oldukları taşınmazlardan elde ettikleri kazançların en az %50’sinin, elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken ayı izleyen ikinci ayın sonuna kadar kar payı olarak dağıtılması şarttır. Bu süre içerisinde belirtilen orana kadar karın ortaklara dağıtılmaması durumunda, istisnadan faydalanılması nedeniyle zamanında tahakkuk ettirilmeyen vergiler ziyaa uğramış sayılır.”

Yatırım fon ve ortaklıklarının ticari mal niteliğinde olanlar dahil sahip oldukları taşınmazlardan elde ettikleri kazançlardan; taşınmaz alım satım kazançları, kira gelirleri, taşınmaza dayalı hakların devir ve temlikinden elde ettikleri kazançlar, taşınmaz inşaat projelerinden elde edilen gelirler, taşınmaz işletme gelirleri gibi doğrudan taşınmazlardan elde edilen kazançların anlaşılması gerekmektedir.

Kar dağıtımına konu kazanç, bahse konu taşınmazlardan elde edilen kazançlara yönelik olup, bu gelirler dışındaki kazançların dağıtım zorunluluğu bulunmamaktadır. Kar dağıtım şartının sağlanmaması durumunda, taşınmaz gelirleri dahil tüm gelirler için istisnadan yararlanılamayacaktır.

Kazancın öngörülen sürelerden sonra dağıtılması halinde de istisnadan yararlanılamayacaktır.

Dağıtılması gereken kazancın tespitinde, kurumların TTK uyarınca ayırması zorunlu olan kanuni yedek akçeler dikkate alınabilecek ve taşınmaz gelirlerine isabet eden yedek akçe tutarı düşüldükten sonraki kazancın %50’si dağıtıma konu edilecektir.

Fon ve ortaklıklar VUK’un mükerrer 298. maddesi gereğince mali tablolarını enflasyon düzeltmesine tabi tutmakta, ancak VUK’un geçici 33. maddesi hükmü uyarınca, 2023 ve 2024 hesap dönemlerinde, enflasyon düzeltmesinden kaynaklanan kar veya zararları kurumlar vergisi matrahının tespitinde dikkate almamaktadırlar. Ancak, dönem karı enflasyon düzeltmesi sonucuna göre belirlenmektedir. Bu bağlamda, söz konusu dönemlerde dağıtılması gereken kazancın tespitinde, enflasyon düzeltmesi sonucu bulunan kazancın dikkate alınması gerekmektedir.

V. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 5.6. Maddesi Başlığı Değişmiş, Girişim Sermayesi Yatırım Fonları Katılma Paylarının İstisnasına İlişkin Açıklamalar Başlığa İlave edilmiştir.

28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 5.6. maddesinin başlığı “Taşınmazlar ve iştirak hisseleri ile kurucu senetleri, intifa senetleri ve rüçhan hakları satış kazancı istisnası ile girişim sermayesi yatırım fonları katılma paylarının satış kazancı istisnası” olarak değiştirilmiştir. Anılan maddeye, “Girişim Sermayesi Yatırım Fonları Katılma Payları” başlıklı 5.6.2.2.4. bölüm eklenmiştir.

Söz konusu ilave bölümde, “Sermaye Piyasası Kurulu’ndan izin alarak faaliyette bulunan girişim sermayesi fonlarının katılma paylarının satışından elde edilecek kazançların %75’i, bu bölümde öngörülen diğer şartların da sağlanması kaydıyla kurumlar vergisinden istisna edilecektir.” açıklaması yapılmıştır.

VI. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Serbest Bölgelerde Uygulanan Kurumlar Vergisi İstisnası Başlıklı 5.12.3. Bölümünde Değişiklikler Yapılmıştır.

7524 sayılı Kanun ile Serbest Bölgeler Kanunu’nun geçici 3’üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinin ilk cümlesinde yer alan “imal ettikleri ürünlerin” ibaresi “imal ettikleri ürünlerin yurt dışına” şeklinde değiştirilmiştir. Değişiklik 01.01.2025 tarihinden itibaren geçerlidir.

Serbest Bölgeler Kanunu’nun 3. maddesinde yapılan değişiklik sonrasında, serbest bölgelerde üretilen ürünler, sadece yurt dışına ihraç edilmek şartıyla kurumlar vergisinden istisna edilecektir. İmal edilen ürünlerin yurt içine satışı vergiye tabi olacaktır.

Serbest bölgelerde üretim faaliyetinde bulunan üretici firmaların ürünlerini, aynı veya başka bir serbest bölgede faaliyette bulunan ihracatçılara, yurt dışına satılması kaydıyla teslim etmeleri de yurt dışına satış olarak değerlendirilecektir. Bu şekilde ihracat kaydıyla yapılan teslimlerde, üretici firmalar istisnadan yararlanacağından, ihracatı gerçekleştiren firmaların istisnadan yararlanabilmeleri mümkün değildir.

VII. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Kurumlar Vergisinden İstisna Edilen Kazançlara İsabet Eden Giderlerin Diğer Kazançlardan İndirilememesi Başlıklı 5.17. Bölümünde Değişiklikler Yapılmıştır.

KVK’nın 5/3. maddesine 7440 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrasında, 01.01.2023 tarihinden itibaren elde edilen gelir ve kazançlara uygulanmak üzere,“kurumların kurumlar vergisinden istisna edilen kazançlarına ilişkin giderlerinin veya istisna kapsamındaki faaliyetlerinden doğan zararlarının, istisna dışı kurum kazancından indirilmesi kabul edilmez. Şu kadar ki iştirak hisseleri alımıyla ilgili finansman giderleri, Kanunun 19’uncu maddesi kapsamında yapılan devir işlemleri sonrasına isabet edenler de dahil olmak üzere, kurum kazancından indirilebilir.” hükmü eklenmiştir.

Bu değişiklik sonrasında 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin “kurumlar vergisinden istisna edilen kazançlara isabet eden giderlerin diğer kazançlardan indirilememesi” başlıklı 5.17. bölümünde de gerekli değişiklikler ve ilave açıklamalar yapılmıştır. Böylece, devir halinde iştirak hissesi ya da pay alımı dolayısıyla yapılan, devir sonrasına tekabül eden ve 01.01.2023 tarihinden sonra ortaya çıkan finansman giderlerinin devralan şirkette indirim konusu yapılması mümkün olacaktır.

VIII. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Türkiye’den Yurtdışı Mukimi Kişi ve Kurumlara Verilen Hizmetler Başlıklı 10.5. Bölümünde Değişiklikler Yapılmıştır.

KVK’nın “Diğer İndirimler” başlıklı 10. maddesinin 1. fıkrasının (ğ) bendinde ilgili Bakanlığın izni ve denetimine tabi olarak eğitim ve sağlık alanında faaliyet gösteren ve Türkiye’de yerleşmiş olmayan kişilere hizmet veren işletmelerin münhasıran bu faaliyetlerinden elde ettikleri kazancın, elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihe kadar tamamının Türkiye’ye transfer edilmesi şartıyla, %50’si kurumlar vergisi matrahından indirilebilirken, 7491 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası 01.01.2023 tarihinden itibaren %80’i indirilebilir hale getirilmiştir. Anılan maddenin son hali aşağıdaki gibidir:

“Türkiye’de yerleşmiş olmayan kişilerle, işyeri, kanuni ve iş merkezi yurt dışında bulunanlara Türkiye’de verilen ve münhasıran yurt dışında yararlanılan mimarlık, mühendislik, tasarım, yazılım, tıbbi raporlama, muhasebe kaydı tutma, çağrı merkezi, ürün testi, sertifikasyon, veri saklama, veri işleme, veri analizi ve ilgili bakanlıkların görüşü alınmak suretiyle Maliye Bakanlığınca belirlenen mesleki eğitim alanlarında faaliyette bulunan hizmet işletmeleri ile ilgili bakanlığın izni ve denetimine tabi olarak eğitim ve sağlık alanında faaliyet gösteren ve Türkiye’de yerleşmiş olmayan kişilere hizmet veren işletmelerin münhasıran bu faaliyetlerinden elde ettikleri kazancın, elde edildiği hesap dönemine ilişkin kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihe kadar tamamının Türkiye’ye transfer edilmesi şartıyla, %80’i kurumlar vergisi matrahının tespitinde; kurumlar vergisi beyannamesi üzerinde ayrıca gösterilmek şartıyla, kurum kazancından indirilebilecektir”.

IX) 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Kısmi Bölünme Başlıklı 19.2. Bölümünde Değişiklikler Yapılmıştır.

KVK’nın 19/3-b maddesinde 7456 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrasında 01.01.2024 tarihinden itibaren taşınmazlar kısmi bölünme kapsamından çıkarılmıştır. 28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 19.2.2. maddesinde kapsam değişikliği ilgili yerlere işlenmiştir.

X. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin Kurumlar Vergisi Oranı ve Geçici Vergi Başlıklı 32. Bölümünde Değişiklikler Yapılmıştır.

Kurumlar vergisi oranında 7456 ve 7524 sayılı Kanunlarla yapılan değişiklikler sonrasında, 28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 32. maddesinde kapsam değişikliği ilgili yerlere işlenmiştir.

KVK’nın 32. maddesinin son hali aşağıdaki gibidir:

“(1) Kurumlar vergisi, kurum kazancı üzerinden %25 oranında alınır. Şu kadar ki bankalar, 6361 sayılı Kanun kapsamındaki şirketler, elektronik ödeme ve para kuruluşları, yetkili döviz müesseseleri, varlık yönetim şirketleri, sermaye piyasası kurumları ile sigorta ve reasürans şirketleri, emeklilik şirketleri ve 8/6/1994 tarihli ve 3996 sayılı Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde Yaptırılması Hakkında Kanuna göre yap-işlet-devret modeli çerçevesinde gerçekleştirilen projeler ile 21/2/2013 tarihli ve 6428 sayılı Sağlık Bakanlığınca Kamu Özel İş Birliği Modeli ile Tesis Yaptırılması, Yenilenmesi ve Hizmet Alınması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun hükümlerine göre kamu özel iş birliği modeli çerçevesinde yürütülen projelerde sözleşmenin tarafı olarak faaliyette bulunan şirketlerin kurum kazançları üzerinden kurumlar vergisi %30 oranında alınır.

(2) Kurumlar vergisi mükelleflerince, (dar mükellefiyete tâbi kurumlarda ticari ve zirai kazançlarla sınırlı olarak) cari vergilendirme döneminin kurumlar vergisine mahsup edilmek üzere Gelir Vergisi Kanunu’nda belirtilen esaslara göre ve cari dönemin kurumlar vergisi oranında geçici vergi ödenir. Tam mükellef kurumlar için geçerli olan esaslar, dar mükellef kurumlara da aynen uygulanır.

(3) Cumhurbaşkanı, ikinci fıkrada yazılı geçici vergi oranını 5 puana kadar indirmeye veya tekrar kanunî seviyesine kadar getirmeye yetkilidir.

(4) Kanunun 23’üncü maddesine göre vergilendirilen yabancı ulaştırma kurumlarında vergi oranını karşılıklı olmak şartıyla, ülkeler itibarıyla kara, deniz ve hava ulaştırma kurumları için ayrı ayrı veya topluca sıfıra kadar indirmeye veya bu maddede yazılı oranın bir katını geçmemek üzere yeni bir oran tespit etmeye Cumhurbaşkanı yetkilidir.

(5) 19’uncu maddenin birinci fıkrası kapsamında birleşen sanayi sicil belgesini haiz ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden küçük ve orta büyüklükteki işletmelerin, birleşme tarihinde sona eren hesap döneminde münhasıran üretim faaliyetinden elde ettiği kazançları ile bu kapsamda birleşilen kurumun birleşme işleminin gerçekleştiği hesap dönemi dahil olmak üzere üç hesap döneminde münhasıran üretim faaliyetinden elde ettiği kazançlarına uygulanmak üzere kurumlar vergisi oranını %75’e kadar indirimli uygulatmaya, bu indirim oranını, sektörler, iş kolları, üretim alanları, bölgeler, hesap dönemleri itibarıyla ya da orta ve yüksek teknolojili ürün üreten veya imalatçı ihracatçı kurumlar için ayrı ayrı veya birlikte farklılaştırmaya Cumhurbaşkanı; bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

(6) Payları Borsa İstanbul Pay Piyasasında ilk defa işlem görmek üzere en az %20 oranında halka arz edilen kurumların (bankalar, finansal kiralama şirketleri, faktoring şirketleri, finansman şirketleri, ödeme ve elektronik para kuruluşları, yetkili döviz müesseseleri, varlık yönetim şirketleri, sermaye piyasası kurumları ile sigorta ve reasürans şirketleri ve emeklilik şirketleri hariç) paylarının ilk defa halka arz edildiği hesap döneminden başlamak üzere beş hesap dönemine ait kurum kazançlarına kurumlar vergisi oranı 2 puan indirimli olarak uygulanır. İndirimden yararlanılan hesap döneminden itibaren beş hesap dönemi içinde pay oranına ilişkin bu fıkrada belirlenen şartın kaybedilmesi hâlinde, indirimli vergi oranı uygulaması nedeniyle zamanında tahakkuk ettirilmeyen vergiler vergi ziyaı cezası uygulanmaksızın gecikme faizi ile birlikte tahsil edilir.

(7) İhracat yapan kurumların münhasıran ihracattan elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranı 5 puan indirimli uygulanır. Aracılı ihracat sözleşmesine dayanarak imalatçı veya tedarikçi kurumların, dış ticaret sermaye şirketleri veya sektörel dış ticaret şirketleri üzerinden gerçekleştirdikleri ihracat faaliyetlerinden elde ettikleri kazançlarına da bu indirim uygulanır.

(8) Sanayi sicil belgesini haiz ve fiilen üretim faaliyetiyle iştigal eden kurumların münhasıran üretim faaliyetinden elde ettikleri kazançlarına kurumlar vergisi oranı 1 puan indirimli uygulanır. Bu kazançların ihracata isabet eden kısmı için yedinci fıkra hükmüne göre indirimden faydalananlara bu fıkra kapsamında ayrıca indirim uygulanmaz.

(9) Yedinci ve sekizinci fıkralardaki indirimli oranlar, bu madde kapsamındaki diğer indirimler uygulandıktan sonraki kurumlar vergisi oranı üzerine uygulanır.”

28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 32. maddesinde yapılan değişikliklerle birlikte, özellikle ihracatta 5 puan, imalatta 1 puan indirimli kurumlar vergisi uygulaması ile yatırım teşvik belgesi kapsamında indirimli kurumlar vergisi uygulamasına ilişkin çok sayıda örnekli açıklama bulunmaktadır.

XI. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin İndirimli Kurumlar Vergisi Başlıklı 32/A Bölümüne “Hak Kazanılan Yatırıma Katkı Tutarından Diğer Vergi Borçlarından Terkin Yoluyla Yararlanılması” Başlıklı 32.2.13. Bölüm Eklenmiştir.

KVK’nın 26.10.2021 tarihinden itibaren uygulanan 32/A maddesinin 8. fıkrası hükmü aynen aşağıdaki gibidir:

“Yatırım teşvik belgesi bazında yapılan yatırım harcamasına yatırıma katkı oranının uygulanmasıyla belirlenen tutarın %10’luk kısmı, kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken ayı takip eden ikinci ayın sonuna kadar talep edilmesi şartıyla, özel tüketim vergisi ve katma değer vergisi hariç olmak üzere tahakkuk etmiş diğer vergi borçlarından terkin edilmek suretiyle kullanılabilir. Terkin talebinde bulunulabilecek tutar, hak edilen yatırıma katkı tutarından indirimli kurumlar vergisi yoluyla kullanılan yatırıma katkı tutarının düşülmesinden sonra bulunan tutarın yarısından fazla olamaz. Diğer vergi borçlarının terkini suretiyle kullanılan tutarın bir katına isabet eden yatırıma katkı tutarından vazgeçildiği kabul edilir, diğer vergilerden terkini talep edilen tutar ile vazgeçilen yatırıma katkı tutarları dolayısıyla vergi matrahına indirimli oranda kurumlar vergisi uygulanmaz. Bu fıkra kapsamında diğer vergi borçlarından terkin edilebilecek toplam tutar, ilgili yatırım teşvik belgesi kapsamında fiilen yapılan yatırım harcamalarına, yatırıma katkı oranı uygulanmak suretiyle hesaplanan tutarın %10’undan fazla olamaz.”

Yapılan bu düzenleme çerçevesinde, 28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’ne “hak kazanılan yatırıma katkı tutarından diğer vergi borçlarından terkin yoluyla yararlanılması” başlıklı 32.2.13. bölüm eklenmiştir. Eklenen bölümde uygulamaya ilişkin örnekler verilmiştir.

XII. 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nin 32.5. Bölümü olarak Yurt İçi Asgari Kurumlar Vergisine İlişkin Açıklamalar Eklenmiştir.

2025 yılı ve izleyen vergilendirme dönemlerinde elde edilen kazançlara uygulanmak üzereKVK’nın 32/C maddesi ile “Yurt İçi Asgari Kurumlar Vergisi” getirilmiştir. Madde hükmü aynen aşağıdaki gibidir:

“(1) 32’nci ve 32/A maddeleri hükümleri dikkate alınarak hesaplanan kurumlar vergisi, indirim ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancının %10’undan az olamaz.

(2) Yurt içi asgari kurumlar vergisi hesaplanırken birinci fıkrada belirtilen kurum kazancından aşağıdaki istisna ve indirimler düşülür:

a) 5’inci maddenin birinci fıkrasının (a), (ç), (i), (j) ve (k) bentleri ile sahip oldukları taşınmazlardan elde edilen kazançlar dışında (d) bendinde sayılan istisna kazançlar,

b) 10’uncu maddenin birinci fıkrasının; (g) ve (h) bentleri kapsamındaki indirimler,

c) 16/12/1999 tarihli ve 4490 sayılı Türk Uluslararası Gemi Sicili Kanunu ile 491 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ve 6/6/1985 tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanunu kapsamında vergiden istisna edilen kazançlar,

ç) 4691 sayılı Kanun kapsamındaki kazanç istisnası ile kurumlar vergisi matrahından indirim konusu yapılabilen Ar-Ge ve tasarım indirimleri.

(3) Birinci fıkra kapsamında hesaplanan yurt içi asgari kurumlar vergisinden, 32’nci maddenin altıncı, yedinci ve sekizinci fıkraları uyarınca indirimli oran uygulaması nedeniyle alınmayan vergi ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından alınmış olan teşvik belgelerindeki yatırıma katkı tutarlarının kullanılması nedeniyle 32/A maddesi hükmüne istinaden ilgili hesap döneminde alınmayan vergi indirilir ve ödenmesi gereken yurt içi asgari kurumlar vergisi belirlenir.

(4) Bu madde hükmü geçici vergi dönemleri için de uygulanır.

(5) İlk defa faaliyete başlayan kurumlar hakkında faaliyete başlanılan hesap döneminden itibaren üç hesap dönemi boyunca bu madde hükümleri uygulanmaz.

(6) Bu maddede yer alan indirim ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancı ibaresi, hesap dönemi sonundaki ticari bilanço kârına kanunen kabul edilmeyen giderlerin eklenmesiyle bulunan tutarı ifade eder.

(7) Birinci fıkrada yer alan oranı; sektörler, faaliyet konusu, iş kolları ya da üretim alanları itibarıyla ayrı ayrı ya da birlikte sıfıra kadar indirmeye veya bir katına kadar artırmaya Cumhurbaşkanı, maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Hazine ve Maliye Bakanlığı yetkilidir.”

Yapılan bu düzenleme çerçevesinde uygulamanın ayrıntılarını açıklamak üzere, 28.09.2024 tarihli ve 32676 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’nde Değişiklik Yapan 23 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği ile 1 Seri No’lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliği’ne “yurt içi asgari kurumlar vergisi” başlıklı 32.5. bölüm eklenmiştir.

Söz konusu 32.5. bölümde sistemin genel yapısının yanında çok sayıda örnek verilerek uygulamanın ayrıntıları da açıklanmıştır.

Ekim 4, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler

563 Sayılı Tebliğ Yankıları

Vergi PLATFORMU Eylül 6, 2024

Gelir İdaresi Başkanlığınca hazırlanan ve Resmi Gazete’de yayımlanmak üzere Cumhurbaşkanlığına gönderilen 563 Sıra No.lu VUK Tebliğ ile enflasyon düzeltmesi yapma yükümlülüğü bulunan mükelleflerden 31/12/2023 tarihli gelir tablosundaki brüt satışlar toplamı 50.000.000 TL’nin altında olanlar tarafından enflasyon düzeltmesi yapılmamasına yönelik düzenleme yapılmaktadır.

Buna göre, 2024 hesap döneminin ikinci ve üçüncü geçici vergi dönemlerinde, 31/12/2023 tarihli gelir tablosundaki brüt satışlar toplamı 50.000.000 TL’nin altında olanların enflasyon düzeltmesi yapmaması uygun bulunmuştur (213 sayılı Kanunun mükerrer 298 inci maddesinin (A) fıkrasının (9) uncu bendi kapsamındaki mükellefler hariç).

31/12/2023 tarihli gelir tablosundaki brüt satışlar toplamı 50.000.000 TL ve üzerinde olan mükellefler, 2024 hesap döneminin ikinci ve üçüncü geçici vergi dönemlerinde enflasyon düzeltmesi yapmaya devam edeceklerdir.

Kayıtlarda düzeltilme yapılmayacak

2024 hesap döneminin ikinci geçici vergi dönemindeki mali tablolarını enflasyon düzeltmesine tabi tutan ve enflasyon düzeltmesi sonrası oluşan kar veya zararlarını yasal defterlere kaydetmek suretiyle bu döneme ilişkin geçici vergi beyannamelerini Tebliğin yayımı tarihi itibarıyla vermiş olan mükelleflerin, söz konusu döneme ilişkin yasal kayıtlarını düzeltmelerine gerek bulunmamaktadır.

Bu durumdaki mükellefler, enflasyon düzeltmesinden kaynaklı kar veya zarar kayıtları ile enflasyon düzeltmesi yapılmamasına göre oluşan kar/zarar farkını, 2024 hesap dönemi ikinci geçici vergi dönemine ilişkin beyannamelerinde duruma göre “Kanunen Kabul Edilmeyen Giderler” veya “Zarar Olsa Dahi İndirilecek İstisna ve İndirimler Bölümünün Diğer İndirimler” kısmında göstermek suretiyle beyan edeceklerdir.

Ancak Tebliğ’deki ‘enflasyon düzeltmesinden kaynaklı kar veya zarar’ ifadesinin sadece 648/658 hesaplarıyla sınırlı olmadığını; finansman gider kısıtlaması, amortisman giderleri gibi enflasyon düzeltmesinden etkilenen hesaplamaların da gözden geçirilmesi gerektiğini düşünüyoruz.

Verilmiş beyanlar düzeltilecek

Bu kapsamdaki mükelleflerin, ikinci geçici vergi dönemine ilişkin beyannamelerini, enflasyon düzeltmesi öncesi oluşan kar veya zarara göre geçici vergi matrahlarını düzelterek vermeleri gerekmektedir. Düzeltme işlemlerinin beyanname verme süresi içinde yapılması durumunda herhangi bir vergi cezası veya gecikme faizi ödenmesi söz konusu olmayacaktır.

Eylül 6, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler

7524 Sayılı Kanuna Dair

Vergi PLATFORMU Eylül 6, 2024

7524 sayılı ‘Vergi Kanunları ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’, 2 Ağustos 2024 tarihli Resmi Gazetede yayımlanmıştır. Söz konusu kanun ile, diğer düzenlemelerin yanında birçok vergi kanununda da değişiklik yapılmıştır. Bu kapsamda, yayımlanan kanunda temel olarak;

Kurumlar Vergisi Kanunu’na 14 maddeden oluşan, yerel ve küresel asgari tamamlayıcı kurumlar vergisi getirilmesine ilişkin bir bölüm eklenmiş,
Hesaplanan kurumlar vergisinin, indirim ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancının % 10’undan az olamayacağına ilişkin düzenleme yapılmış,
Serbest bölge kazanç istisnası, yurt dışına satışlardan elde edilen kazançlarla sınırlandırılmış,
Yap işlet devret modeli ile kamu özel iş birliği projeleri kapsamında yapılan faaliyetlerden elde edilen kazançlar için kurumlar vergisi oranı %30’a çıkartılmış,
Faaliyetini bırakan, bölünen veya infisah eden mükelleflerin sonraki döneme devreden katma değer vergisi tutarlarının devralan şirkette indiriminin inceleme sonucu yapılması öngörülmüş,
Beş yıl süresince indirilemeyen katma değer vergisinin indirim hesabından çıkartılarak özel bir hesaba alınmasına ve mükellefin talebi üzerine inceleme sonucuna göre gider yazılabilmesine ilişkin düzenleme yapılmış,
Yatırım fon ve ortaklıklarına tanınan kurumlar vergisi istisnası, fon ve ortaklıkların gayrimenkul kazançlarının en az % 50’sinin kâr olarak dağıtılması koşuluna bağlanmış,
İktisadi işletmelere dahil kıymetli madenlerin borsa rayici ile değerlemesi öngörülmüş,
Ticari ve mesleki kazanç sahiplerinin hasılatlarına yönelik yapılacak tespitlerle, bunların matrahlarının tespiti konusunda ek bir vergi güvenlik önlemi getirilmiş,
Teknogirişim şirketi niteliğini haiz işverenlerce hizmet erbabına pay senedi verilmek suretiyle sağlanan menfaatlerde ücret istisnası getirilmiş,
Vergi aslı uzlaşma kapsamından çıkartılmış,
Bazı vergi cezaları artırılmış,
Yurt dışı çıkış harcı 500TL olarak yeniden belirlenmiş, • Bazı ödemelerin gelir ve kurumlar vergisi tevkifatı kapsamına alınabilmesi için Cumhurbaşkanına yetki verilmiştir.

Eylül 6, 2024 0 yorum

Güncel Gelişmeler

Uluslararası Vergi Gelişmeleri – Ağustos 2024

Vergi PLATFORMU Eylül 6, 2024

Türkiye, Pillar Two tedbirlerini uygulayan 40’ı aşkın ülke arasına katılarak, küresel asgari vergi ve yerel asgari vergi kurallarını yürürlüğe koymuştur. Hong Kong hükümeti önerilen kurallar üzerinde bir istişare gerçekleştirdi ve Belçika, Pillar Two kapsamındaki Çok Uluslu Şirketlerin nispeten kısa bir zaman dilimi içinde bir vergi kimlik numarası almak için ayrıntılı bir bildirim formu göndermesini şart koşuyor. Hindistan’ın 2024-25 bütçesi Pillar Two kurallarının uygulamaya konmasına ilişkin herhangi bir duyuru içermiyor, ancak Kurumlar Vergisi oranının düşürülmesi ve dengeleme vergisinin kaldırılması da dahil olmak üzere yatırımı çekmeye ve yerleşik olmayanlar üzerindeki uyum yükünü hafifletmeye yönelik önlemler var.

Yasama cephesinde Kanada, sermaye kazançlarının katılım oranını artıran bir yasayı masaya koydu. Malezya, yabancı sermaye varlıklarının elden çıkarılmasından elde edilen kazançlara geçici sermaye kazancı vergisi muafiyeti tanımıştır. Hong Kong’un yeni patent kutusu yasalaştı. Tayland kendisini lider bir otomotiv üreticisi olarak konumlandırıyor ve elektrikli araçların üretimine yönelik teşvikler uygulamaya koyuyor ve ticari filoların pille çalışan elektrikli araçlara geçişini teşvik ediyor. Çin’de koruma ve çevre korumaya yönelik vergi teşvikleri, mevcut ekipmanı yükseltmek için kullanılan dijital teknolojiyi ve yapay zekayı kapsayacak şekilde genişletildi.

Güncel gelişmelerden bazıları da şu şekildedir:

Kosta Rika vergi makamları, 2020 vergi reformunun bir parçası olarak uygulamaya konulan sermaye kazancı vergisi kapsamında ortaya çıkan sorunları ele alan açıklayıcı vergi kararları yayınladı.
Malezya, hibrit araçların vergi uygulamasına ilişkin bir kılavuz yayınlamış ve yabancı temettü gelir vergisi muafiyetinden yararlanmaya hak kazanan kişilerin listesini genişletmiştir.
Peru’nun vergi makamları tarafından, Gelir Vergisi Kanunu ve yönetmeliklerinde atıfta bulunulan dijital hizmetlerin, hizmetler diğer yasal gereklilikleri karşılamasa bile her zaman dijital hizmetler olarak kabul edileceğine dair verilen bir karar aldı.
Vergi makamları, Kurumlar Vergisi Kanununun Birleşik Arap Emirlikleri’ndeki serbest bölge kişilerine uygulanmasına ilişkin bir rehber yayınladı.
ABD vergi makamları, dijital varlık işlemlerine ilişkin bilgilerin raporlanmasına ilişkin nihai düzenlemeleri yayınladı.

Eylül 6, 2024 0 yorum